Terwijl ik een stijgende lijn na drie dagen had verwacht blijft die nog steeds uit.
Ik maak mij zorgen en dat is nog zacht uitgedrukt.
Maar juist op deze dag waarbij de tranen hoog zitten ervaren we enorm veel naastenliefde.
Ze is 16, dus een kind maar toch echt flink ziek van het coronavirus.
Ik maak haar s' nachts wakker uit voorzorg. Doordat ik niet even stiekem kan kijken hoe het met haar gaat weet ik niet hoe ze zich voelt en aangezien ze nog steeds benauwd is wil ik dat tussentijds wel even checken.
Ze checkt dan even haar saturatie, hartslag en haar temperatuur, daarna slaapt ze weer verder.
Slapen doet ze steeds meer, ze is moe, uitgeput.
Het is ook niet niks. Al sinds maandag ligt ze daar met enorme hoofdpijn, benauwdheidsklachten, koorts en keelpijn.
Afgezien van de pijn is er ook het mentale gedeelte.
Zo vroeg ze net "Mama, River en Jeremiah begrijpen toch wel dat ik niet mag komen bij jullie en niet dat ik het niet wil?".
Die kleintjes weten prima dat het niet mag, maar missen haar enorm. Iemand die er altijd is zo maar uit het niets op eens niet meer zien, is vreemd. Als de reden dat je degene niet kunt zien, ziekte is, maakt het het eng.
Voor mij is de situatie ongrijpbaar maar dat is het helemaal voor die kleintjes. Ze missen haar maar maken zich ook zorgen.
Ze hebben zoveel vragen waar geen antwoord op te geven is. Zoals: wanneer zal ze beter zijn tot waarom kreeg Kyana het en ik niet?
Allemaal heel begrijpelijke vragen en waar ik normaal Google kan raadplegen als ze een vraag stellen waar ik het antwoord niet op weet, kan zelfs Google mij nu niet de kennis geven die ik nodig heb.
Ook al proberen we zo normaal mogelijk door te leven moet ik toegeven dat het ons gezinsleven op de kop heeft gezet.
Dat binnen blijven voor ons is echt geen probleem. Ja, er zijn wat praktische dingetjes waar je tegen aan loopt zoals niet naar een apotheek kunnen of een boodschap niet kunnen halen maar dat is uiteindelijk allemaal wel op te lossen.
Nee, het is het feit dat je niet bij elkaar kunt zijn. Samen staan we sterk, dat weten we uit dingen die we eerder hebben overkomen. Maar tussen dat samen staat nu een deur.
De oudste heeft autisme en kan zich daar uitstekend mee redden maar in deze situatie is alle bekende grip voor hem verdwenen.
Hij geeft zelf ook aan dat hij heel veel stress ervaart, hij maakt zich zorgen om zijn zusje en weet niet hoe te handelen want eigenlijk kan hij niets doen om haar situatie te verbeteren terwijl hij daar alles voor over heeft.
Mijn kinderen zijn gek op elkaar maar normaal spreken ze niet uit hoeveel ze van elkaar houden.
Kyana heeft moeite met drinken door de benauwdheid en de keelpijn en drinkt daardoor eigenlijk te weinig op dit moment. Het lukt haar simpelweg niet. Djimon riep net naar haar uit het diepste van zijn hart: Je moet drinken, je hebt koorts en je hebt vocht nodig, probeer het nu, ik hou zoveel van je.
Op zulke momenten zit het mij vandaag hoog. Het is natuurlijk mooi dat mijn kinderen gek op elkaar zijn maar nu verlang ik er naar dat ze gewoon op elkaar fitten tijdens het afwassen.
Een glimlach, een pakket, een kaartje ze betekenen heel veel op dit moment.
Ik ben een mensen-mens. Zorg graag voor mensen, zet mij graag in voor een ander die het nodig heeft maar ondanks dat ik het heerlijk vind om al mijn kinderen om mij heen te hebben ben ik niet iemand die altijd tussen grote mensenmassa's zich begeeft.
Tot vandaag dacht ik zelfs dat ik best lang zonder menselijk contact buiten mijn gezin zou kunnen. Ik zou wel mensen nodig hebben zoals mensen in de zorg, in de winkels enz. maar ik zou toch best zonder het zien van mensen kunnen (dacht ik) Normaal zit ik ook niet wekelijks op een feest enz. maar het blijkt heel anders te zitten.
Want toen net de postbode langs het raam liep en zwaaide werd ik blij. Klinkt ontzettend stom en mutserig als ik het nu zo schrijf maar er is geen woord van gelogen. Ik zag even iemand anders, het was een klein maar lief gebaar dat hij zwaaide en dat gaf mij een goed gevoel maar het deed mij ook direct beseffen hoe het moet zijn voor al die ouderen die nu net als ons zitten.
Vandaag hadden we het allemaal even moeilijker dan de eerdere dagen.
Niet omdat het lichamelijk slechter met haar gaat maar wel omdat we verwacht hadden dat het nu wel weer een keer beter zou gaan. Zorgen vreten aan je en maken dat iedereen wat sneller geïrriteerd is en dan zit je ook nog eens de hele tijd op elkaars lip.
Maar juist vandaag kwam er een allerliefst pakket aan de deur, een pakket waarmee we een echt feestje kunnen vieren. Ballonnen, cakemix, chips, cadeautjes, slingers, aan alles was gedacht. Dit hadden we nooit verwacht en al helemaal niet van degene waar we het van kregen. De attente gever was namelijk de opticien uit het dorp. Een echtpaar dat ik eigenlijk enkel ken van de aanschaf van de bril van River.
Maar het zijn ook die mensen die een berichtje sturen dat je enorm raakt. Zo vroeg iemand "Hoe gaat het nu met jezelf?". Heel stom maar daar schoot ik vol van, simpelweg omdat ik er eigenlijk niet bij stil had gestaan tot dat moment.
Mensen die om je adres vragen om een kaartje te sturen, mensen die een mail sturen met hun verhaal, mensen die aangeven door Kyana haar verhaal het belang in te zien van alle maatregelen en dat laatste was precies waar het haar om ging toen ze besloot haar verhaal te delen.
Ik zou hier graag schrijven dat het beter gaat maar dat gaat het niet.
Het duurt lang maar dat komt vaker voor verzekerde de arts mij vandaag door de telefoon. Het is zaak dat ze alert blijft, niet benauwder gaat worden en voldoende blijft plassen. Hoe lang ze daar nog moet liggen daar doen we geen voorspellingen meer over. We wachten af en kijken uit naar een stap vooruit....
De biologische familie van de jongste twee kinderen stuurde een bericht met de tekst: "Worry doesn't empty tomorrow of its sorrows; it empties today of its strength" en zo is het!
Zij gaat dit redden!
De updates lees je hier:
Reactie schrijven
Fred (vrijdag, 20 maart 2020 22:07)
Met haar wilskracht en jullie steun en liefde gaat en moet ze het redden! Take care en blijf jullie vervolg en met mij velen. ❤️
Fred (vrijdag, 20 maart 2020 22:08)
Vervolg = volgen �
Willemijn (vrijdag, 20 maart 2020 22:18)
Veel sterkte gewenst voor jullie allemaal! ❤️�
janneke (vrijdag, 20 maart 2020 22:18)
Hoi hoi..misschien zeg ik niks nieuws..maar heb je al aan ors gedacht? Kun je ook heel makkelijk zelf maken...elke keer paar slokje doet wonderen
Succes en alle liefde voor jullie xx
Marieke (vrijdag, 20 maart 2020 22:38)
Vriendin van ons heeft ook corona. Ze is echt een week zo ziek geweest, ze dacht ook het duurt zo lang. Maar na 7 dagen kon ze het aan om even uit d'r bed te zijn. Even op een stolen onder een deken in de zon in d'r tuintje te zitten.
Ze is eind 30, sport veel. Eet gezond.....
Ik hoop dat je prachtige dochter over 2 dagen ook even in de tuin kan zitten. Om even wat vitamine D te kunnen krijgen. ❤️ Om jullie te zien, ook al kun je dan nog niet knuffelen.
Heel veel sterkte en kracht toegewenst voor jullie allen. ❤️�
Danielle (vrijdag, 20 maart 2020 22:52)
Wat heftig om te lezen! En wat vreselijk voor jullie om uit elkaar te zijn. Om als moeder om niet bij je kind je kind te kunnen zijn die zo’n pijn heeft. Hopelijk gaat het snel beter met je mooie, lieve en dappere dochter! X
Liane (vrijdag, 20 maart 2020 23:19)
Ik ben er stil van... Ik kan me niet voorstellen hoe het is om niet bij je kind te kunnen zijn terwijl ze je zo ontzettend hard nodig heeft, dat je aan de andere kant van de deur moeten blijven staan terwijl je hart breekt... Er zijn gewoon geen woorden voor. Ik hoop zo dat morgen dan misschien een kleine verbetering te zien zal zijn, een stapje richting herstel. Ik blijf volgen! Maar waar het gaat om het doel van je dochter.... Te lezen wat Corona met haar doet, maakt het voor mij makkelijker om ‘nee’ te zeggen op het moment dat de moeder van een vriendinnetje van mijn dochter van 10 vraagt om buiten te komen spelen met de kinderen, mijn oudste van 20 uit te leggen dat zij misschien niet ziek zal worden maar zij mogelijk wel anderen ziek kan maken en dat ze dus niet kan afspreken met vriendinnen... Te lezen hoe ziek zij is, helpt mij om terughoudender te worden en mijn nuchterheid wat meer overboord te gooien en voorzichtiger te zijn dan ooit. Ik vermoed dat, door haar verhaal te delen. ze mogelijk daarmee weet te voorkomen dat een van ons vijven thuis of mensen in onze omgeving ziek zullen worden. Daar ben ik dankbaar voor. Bovenal wens ik jullie heel veel sterkte!!! En zodra het kan: geef je dochter de meest liefdevolle knuffel! Ook namens mij, mijn partner en onze 3 kinderen... �
Mirjam (zaterdag, 21 maart 2020 00:36)
Ontzettend veel sterkte gewenst voor jullie hele gezin, bij elke update krijg ik tranen in mijn ogen en een brok in mijn keel. Ik hoop zo dat er snel een positief bericht te lezen is!
Sjouk (zaterdag, 21 maart 2020 07:38)
Let er op dat er vaak verbetering lijkt te zijn aan het eind van week 1, maar die weer in veel slechter kan overgaan.
Zie de informatie in filmpje 1 op
https://nvic.nl/covid-19
Sterkte!
Ilse (zaterdag, 21 maart 2020 08:17)
Sterkte en veel beterschap voor Kyana! Sinds gisteren lees en leef ik met jullie mee. Blijf ons op de hoogte houden! Het helpt jou vast om het te uiten, en zo kunnen wij liefde sturen! ❤️
Susanne (zaterdag, 21 maart 2020 09:07)
Wat is dit moeilijk als moeder zijnde, denk wel dat jullie dit alles aan kunnen als gezin en wens jullie heel veel kracht en sterkte toe, hoop zo dat ze snel opknapt!! Vanuit zuid-Holland een mega grote virtuele knuffel �.
Rinske (zaterdag, 21 maart 2020 09:45)
We denken elke dag eigenlijk wel even aan jullie, ik hoop dat ze nou eens op gaat knappen. Want zo wil je je kind niet zien. Heeft ze er ook longontsteking bij zoals veel erbij hebben gekregen? Heel veel beterschap en sterkte en voor jullie allen een knuffel. Ik stuur je nog ff een chat via insta (rorico)
Petra (zaterdag, 21 maart 2020 09:50)
Wat een strijders zijn jullie allemaal en zoveel liefde blijft er vanaf spatten.
Knuffels en liefs van ons
Erlinde Stephanus (zaterdag, 21 maart 2020 10:17)
Meis wat is dit een ongevraagd ellendig avontuur. Ik kan alleen maar jullie alle sterkte toewensen van de wereld; dat Kyara maar snel mag herstellen van deze rotziekte.
Karin Zoutman (zaterdag, 21 maart 2020 11:25)
Heel veel sterkte, beterschap & liefde gewenst..
Ik lees jullie verhaal met spanning mee en hoop elke dag dat het iets beter zal gaan.
Zet 'm op, hou vol���
Gonny (zondag, 22 maart 2020 16:47)
Dag meisje van 16. Wat dapper om jullie verhaal te delen. Ik lees mee, en deel je verhaal keer op keer. Hopelijk dring je tot mensen door, dat ze door jouw verhaal wel binnen blijven, en niet gezellig naar het strand. Misschien nemen ze het afstand houden serieus door jouw verhaal. Het is niet niks, zo lang alleen op je kamer. Papa en mama die je niet kunnen knuffelen.
Heel veel sterkte. Ik hoop dat je je morgen een stukje beter voelt dan vandaag, en dat je zo snel mogelijk opknapt. En je familie het niet krijgt, zodat jullie elkaar dan weer kunnen knuffelen.
Ook sterkte voor je familie en bedankt voor het delen van jullie verhaal.
Ria (maandag, 23 maart 2020 15:58)
Lieve mensen allereerst heel veel sterkte met alles wat vreselijk dat dit in jullie gezin is.Maar ik denk dat ik kan begrijpen hoe benauwd je lieve dochter het heeft Zelf heb ik ook longproblemen,maar dat is niets vergeleken met je lieve dochter.Ik volg jullie en wens jullie allen heel veel sterkte toe .Veel liefs
Marjolein (maandag, 23 maart 2020 16:02)
Sjonge, wat een verhaal, heb de tranen in mijn ogen... heel veel sterkte voor jou en je familie! Op een goed herstel!
Lindy de bresser (woensdag, 25 maart 2020 19:30)
Lieve lieve mensen , heb zoveel verdriet omtrent jullie hele gezin � ik hoop zo van harte dat het allemaal goed gaat komen !! Ik steek nog een extra kaarsje aan , lieve mensen heel veel sterkte , we laten Corona niet winnen �
Ineke schuwer (vrijdag, 03 april 2020 19:43)
Is uw dochter beter?
Ik leef heel erg met u allen mee. Ik vind het heel heftig.
Heel veel goede wensen en gezondheid!!!