Zinsy is altijd degene geweest die makkelijk leert. Zij is degene die gemaakt is voor het schoolsysteem. De enige uit mijn gezin.

 

Djimon is autistisch en waar de basisschool- en middelbare school een drama voor hem was, bleek het MBO en nu het HBO juist erg geschikt voor zijn manier van denken.

Djimon houd zoals heel veel mensen met een autistische stoornis van duidelijkheid. Een zin moet niet op twee manieren uit te leggen zijn want dan gaat het mis. Dan ontstaat er kortsluiting en is hij enkel nog bezig met bedenken en beredeneren welke optie de mensen zullen bedoelen.

Die duidelijkheid vond hij op het HBO. Het is daar glashelder wat er van je verwacht wordt, tot nu.

Want niemand weet hoe de dingen gaan lopen, stages zijn uitgesteld, tentamens verlopen anders, niemand weet wanneer de scholen weer beginnen en hoe dat dan zal plaatsvinden.

Dit alles veroorzaakt een complete chaos in zijn hoofd zoals hij zelf zegt. Hij wil prima nog maandenlang thuiszitten als dat nodig is maar duidelijkheid dat is wat hij wil en die kan niemand hem op dit moment geven.

Nu zal je misschien denken "Duidelijkheid dat vind iedereen toch prettig?" en dat klopt maar in het geval van iemand met een aan autisme verwanten stoornis is dat toch even anders. Waar het voor jou en mij duidelijk is als je vraagt om te kijken of de post er is, deze ook mee te nemen als die er is, is dit voor hem totaal onzinnig. Je vroeg om te kijken of de post er was. Hij gaat dan kijken en geeft je antwoord op je vraag.

Het leven voor iemand met autisme vraagt in het dagelijks leven al heel veel aanpassingsvermogen, nu met al deze onzekerheden is dat nog vele malen meer.

 

Waar voor hem het gebrek aan duidelijkheid lastig is, is er juist een overvloed aan duidelijkheid voor de ander.

Joshua vind het heerlijk om thuis te zijn. Kan zich beter concentreren, voelt zich veilig (niet omdat hij in een levensgevaarlijke klas zit o.i.d. maar door zijn hechtingsproblemen is het fijn voor hem om ons om zich heen te hebben) en komt hij daardoor tot betere resultaten.

Iedere week appt zijn meester een weekplanning, Zo weet hij van tevoren wat hij de hele week kan verwachten. Geen vraagtekens dus bij hem. Gisteravond bij het naar bed brengen verzuchtten hij "Kon het maar altijd zo blijven dat ik thuis naar school ga want zo voel ik mij fijner en niet anders. Thuis ben ik gewoon Joshua, zodra ik ergens anders ben, ben ik vaak eerst dat zwarte jongetje en dan pas Joshua".

Woorden die nog lang in mijn hoofd door bleven zoemen, want het klopt natuurlijk wel. Als je je wereld zo klein maakt dat je enkel met je gezin bent dan is er ook geen racisme waarmee je in aanraking komt.

 

Jeremiah vaart er ook wel bij. Hij is door zijn medische voorgeschiedenis toch anders als de meeste kinderen en heeft daardoor normaal moeite om een hele schoolweek te volgen. Dat vergt teveel energie van hem. Nu hij thuisonderwijs krijgt kan hij zijn rust pakken wanneer hij die nodig heeft en zo het hele programma toch afwerken.

Waar hij de eerste dagen nog even moest wennen aan het feit dat school en thuis door elkaar heen liepen, vind hij dat nu geen enkel probleem meer. Hij staat op en roept dan "Goedemorgen, vandaag is het een lange/korte schooldag" en gaat dan enthousiast aan de slag.

 

Kyana heeft door het ziek zijn een achterstand opgelopen maar probeert nu wel mee te doen met het videobellen enz. van haar opleiding. Doordat ze nog veel slaapt is dit wel passen en meten. Ik maak mij er niet druk om en mocht het zo zijn dat het haar een jaar kost, dan is dat zo. Ze doet er alles aan en meer dan dat kan ze niet doen. Gezondheid gaat boven alles.

River is een slimme meid, heeft dingen snel door, heeft ijzersterke uitspraken en een meer dan uitgesproken karakter en mening.

Die mening heeft ze ook over school.

 

Normaal staat ze al niet te trappelen om naar school te gaan. Ze ziet het echt als een verplicht obstakel dat iedere week weer genomen moet worden. Dat heeft niets met de school, juf of klas te maken.

Zij heeft gewoon geen interesse in school.

Ze heeft echter wel enorm veel interesses en wil ook zeker dingen leren maar dat zijn andere dingen dan plankwoorden, splitssommen en zelfstandig naamwoorden.

 

Het thuisonderwijs vind ze dan ook stom want het is net als op school. Vorige week bleek dat zij ergens de hoop had gehad dat thuisonderwijs ook ander onderwijs in zou houden en dat dat wel dingen zouden zijn waar ze iets aan heeft zoals ze zelf zegt.

Hier kwam ik achter tijdens de geldsommen. Waar ze totaal niet te motiveren is voor rekenen was ze verbazingwekkend enthousiast over de geldsommen en kon ze die ook perfect. Toen ik haar vroeg of ze enig idee had waarom dit wel leuk was antwoordde ze "Ja, dat is toch logisch hier heb ik wat aan. Ik moet wel weten in een winkel of ik genoeg terug krijg".

Ze begon te vertellen wat zij had verwacht van het thuisonderwijs en wat zij wel zou willen leren.

 

Diezelfde avond hadden we ook contact met haar biologische oma die vroeg hoe het ging nu we nergens heen mogen.

River vertelde direct dat ze nog steeds school had en dat dat nog even zinloos was. Waar ik het nut probeerde uit te leggen van de vakken deed haar oma dat anders. Zij begon te vertellen dat ze nog nooit naar school was geweest en dat ze altijd jaloers was geweest op kinderen die wel mochten. River luisterde aandachtig en zei toen;  "maar je kunt toch alles?".

Oma begon uit te leggen dat ze geen baan zou kunnen krijgen waar je veel mee verdient. River die haar hart op de tong heeft antwoordde "Ik hoef niet rijk te zijn maar gelukkig en dat ben jij toch?".

Oma kon dat enkel bevestigen maar vertelde ook dat geldzorgen niet fijn zijn om te hebben. River dacht heel even na en lachte toen de lach zoals enkel zij, haar biologische moeder en biologische oma kunnen "Ik ga niet aan de drugs later dus dan heb ik genoeg geld je zegt altijd dat je dat meer dan een huis heeft gekost". 

Waar ik een tijd terug nog zo'n opmerking had proberen te verbloemen weet ik nu dat dit juist is wat deze twee verbind. Haar oma moest lachen en zei "Leren doe je in het leven kind en jij weet al meer dan veel andere mensen ooit zullen weten. Doe dat schoolwerk zodat niemand zeurt en als je dan klaar bent zorg je dat je iets leert waar jij echt iets aan hebt".

Met een Great plan en een high five sloten ze af.

 

Gisteren was de eerste schooldag na de Pasen en hun gesprek. Nooit eerder ging ze zo ijverig aan de slag en deed ze zo hard haar best. Met het dichtslaan van het laatste werkboek, schoof ze haar stoel naar achteren met de woorden "Klaar met de onzin, nu ga ik echt wat leren".

En daar ging ze.

Heel doelbewust liep ze de rest van de tijd met een vogelboek onder haar arm en was op zoek naar alle namen en kenmerken van de vogels.

Ze is nu ook net klaar met werken, zo meteen nog wel even lezen maar dat vind ze heerlijk dus dat gaat geen probleem worden. Nu wil ze gaan uitzoeken wat drijft en zinkt. "Dat is altijd handig om te weten als je bijvoorbeeld moet vluchten over water en een boot moet maken" aldus haar.

 

Ze heeft timmeren, vuur maken, kleding naaien, haar groentetuin en hoe maken ze glas, voor de komende dagen op haar eigen programma gezet.

Ik las dat voor aan haar biologische oma en die moest lachen terwijl ze zei "Ze zou zo hier overleven, zij is nog één zoals ons. Jeremiah heeft dat niet in zich, die zal later opgroeien tot een meneer, zij zal altijd een wild child blijven.

Een die haar eigen plan trekt. Weet je Charlotte, het is bijzonder om te zien dat kinderen die geboren zijn uit dezelfde moeder, met dezelfde roots en nu dezelfde opvoeding krijgen, zo totaal verschillend kunnen zijn ondanks al die overeenkomsten. Bij hem zitten de roots in zijn tenen en zijn hart maar hoe hij nu opgroeit zit in zijn hoofd. Bij haar zitten de roots in iedere vezel van haar lichaam en bepaalt het haar hele zijn. Beide perfect zoals ze zijn".

 

En zo is het.

Ieder kind is uniek en nu iedereen kind thuisonderwijs heeft zal dat voor het ene kind makkelijker zijn dan voor het andere kind maar het geeft ons allemaal ook een prachtig inkijkje in dingen die we anders niet zo snel zien.