Italië, Frankrijk, Marokko, Ibiza het zijn allemaal vakantiebestemmingen die op de planning stonden en door het coronavirus in het water zijn gevallen.

Natuurlijk zijn er ergere dingen in de wereld dan niet op vakantie kunnen gaan door een pandemie maar als je mij in bijvoorbeeld januari had gevraagd hoe ik het zou vinden als ik de komende maanden niet weg zou gaan, zelfs 10 weken mijn tuin niet uit zou komen dan had ik je vast en zeker gezegd dat ik dat echt vreselijk zou vinden.

 

Ik werk meer dan fulltime, ik werk omdat ik het leuk vind maar ook zodat ik bepaalde dingen kan doen. Voor reizen is niet een enorm budget nodig (budgettips voor reizen met en zonder kinderen zal ik binnenkort delen) maar ondanks dat ik ook bepaalde dingen bezoek op uitnodiging kost het geld. Geld dat ik graag aan reizen uitgeef. Reizen is zoveel meer dan in een vliegtuig stappen en je leven op een andere plek in de wereld voortzetten.

Het is vooral samen nieuwe herinneringen maken, even uit het "standaard leven van werk en school stappen".

Als ik eerlijk ben dan mis ik het helemaal niet zo erg als dat ik voor deze tijd gedacht zou hebben. Ik vermoed dat het er ook mee te maken heeft dat ik nog op die roze wolk zit van het is allemaal toch goed afgelopen met Kyana en we zijn weer bij elkaar.

Ik geniet nu vooral van het samen zijn, dat doe ik anders natuurlijk ook maar zo'n situatie als dit drukt je toch even keihard met je neus op de feiten.

 

Toch is het niet zo dat ik het reizen helemaal niet mis. Stiekem droom ik ook wel van een vakantie volgend jaar. Voor de 3 jongste heeft het niet kunnen reizen een totaal andere betekenis. Het houd in dat het onmogelijk is om naar hun biologische familie te gaan. Niet dat het op de planning stond maar nu het onmogelijk is voelt de afstand voor hun nog groter dan dat die normaal voelt.

 

Het is vooral de voorpret, het vooruitzicht dat ik mis. Na een gesprek met de kinderen bleek dat zij dat ook missen. We gingen dagdromen en daar kwamen eigenlijk wel hele goede ideeën van hen uit.

We wonen in een oude boerderij die op veel grond staat, buitenruimte genoeg dus. Ze gaven aan het strand zo te missen, konden we dat zelf niet maken. Wat begon als een "gek" idee liep uit op een super leuk klus project dat we met elkaar aangingen. De doelstelling was om met zo min mogelijk geld een strandtent en strand te creëren. Het is nu bijna af en wat een heerlijk plekje is het geworden.

 

In de tuin staat, bij de moestuin, een oude gepimpte caravan. We besloten daar vaker in te overnachten, zo voelt het toch een beetje alsof je op vakantie bent.

Sinds Joshua weet dat zijn biologische vader een Indiaan is, heeft die hele cultuur zijn interesse. Hij weet dat zijn vader in een huis op palen is opgegroeid en niet in een tipi maar toch was het een wens om een keer in een tipi te slapen. Een tipi staat toch wel symbool voor de Indianen voor hem. 

Dat ik dat ook thuis kon realiseren had ik eerst niet verwacht maar dat bleek heel simpel te kunnen.

Via Instagram kwam ik in contact met Festipi. Misschien ken je hun tipi's wel van de vele festivals waarop ze staan of zag je foto's voorbij komen van de bruiloft van Katja Schuurman. Die tipi's zijn nu dus gewoon te huur en heel betaalbaar.

Via het formulier op hun website geef je je voorkeuren aan en daarna nemen ze contact met je op over de plaatsing.

Alles gebeurd via de RIVM richtlijnen en wat mij vooral verbaasde is hoe snel die tipi stond. Wat een tof systeem.

Je kunt ook matjes enz. bij hun huren dus als je zelf normaal niet van het kamperen bent of altijd je spullen huurt dan is dat ook mogelijk. Ik heb in de tent zo'n groot tweepersoons opblaasbed van de Action erin gelegd. Dit past ruimschoots. We hebben aan beide kanten nog ruimte. Aan een kant van het matras heb ik een aardappelkistje als nachtkastje geplaatst zodat we daar een lampje, boeken en wat drinken kwijt kunnen.

We hebben er regelmatig geslapen en als ik dan dan postte in mijn stories kreeg ik regelmatig de vraag of het niet koud was. Ik snap de vraag heel goed want het is en blijft een tent maar het is absoluut niet koud. Ik ken mensen die zelfs rond vrieskou in deze tenten hebben geslapen en dat kan maar dan is het wel fris. Nu met dit heerlijke weer is het gewoon echt een vakantiegevoel.

 

Tijdens dat de tipi er staat zijn er meer plannen ontstaan. Een vakantie naar het buitenland zal er niet inzitten deze zomer en ook de festivals zullen we gaan missen maar ook daar bedachten we een plan voor. Wij gaan weer iets nieuws creëren, na het strand is het nu tijd voor een plek waar die festivalsferen hangen. 

 

Ik had van te voren niet kunnen bedenken hoeveel we zouden gaan genieten van die tipi. Allereerst het stralende gezicht van Joshua die eerste nacht en zijn woorden "zo is het toch een beetje zoals bij mijn biologische vader, dit zal hij vast tof vinden om te weten". De plek die het is geworden om je even terug te trekken (met zeven kinderen al die weken thuis zijn zorgt er voor dat ze ook wel eens even alleen willen lezen oid, de tipi is daar dé plek voor). De plek waarvoor we s' avonds in het donker zitten met lichtjes aan en fantaseren wat we nog willen gaan doen maar ook prachtige gesprekken hebben. Het gevoel van vrijheid als je s' morgens je tent uit komt en direct met je voeten in het gras staat. En dat allemaal gewoon in de achtertuin. Heel veel van die elementen waar ik zo van houd tijdens het reizen kunnen dus ook gewoon in de achtertuin . 

 

Via Instastories houden we jullie op de hoogte van wat we nu verder gaan maken in de tuin!

Ik kan vast verklappen dat het niet bij een tent blijft....