Leie Blum wordt in de Tweede Wereldoorlog als driejarige ondergebracht bij een boerengezin in Zanegeest.

Sindsdien is Leie aan het wachten, eerst op haar ouders, later op iets wat ze niet kan omschrijven.

Het wachten lijkt voorbij als ze met Dirk trouwt en twee zonen krijgt.

In de zomer van 1974 wordt Leies zorgvuldig opgebouwde leven op z'n kop gezet door het overlijden van de vrouw bij wie ze als kind was ondergedoken.

Ze gaat naar de begrafenis, maar als je thuiskomt is ze zichzelf niet meer.

Ze zwijgt en is niet echt bereikbaar.

Het hele gezin is er door van slag en weet niet hoe hier mee om te gaan. Het verhaal wordt vertelt vanuit het perspectief van Leie, Dirk en beide zoons. 

Doordat ieder hoofdstuk een kant van het verhaal uit het perspectief van een van de hoofdpersonages belicht vraagt het wel wat schakelen. Ik weet dat er mensen zijn die dat niet prettig vinden lezen. Dan is dit boek misschien geen aanrader.

Zelf vind ik het juist erg mooi omdat je zo een totaalbeeld van het verhaal krijgt.

 

De gedachten en belevenissen van de leden van het gezin worden afgewisseld met flashbacks naar de jeugdjaren van Leie.

Het boek gaat over een zwaar onderwerp maar leest ondanks dat makkelijk en vlot. Er zitten prachtige zinnen met diepgang in de tekst verwerkt. Zinnen die aanzetten tot denken.

Wat mij betreft is dit boek een echte aanrader, zo'n boek wat je over een tijd nog een keer leest en dan nog meer diepgang in zult aantreffen.

 

Je koopt het boek o.a. bij Bol.com

De kaalvreter.

Machteld Siegmann.

376 pagina's.