Als er iets is, dat ik heb geleerd van het moederschap- is het wel de snelheid waarmee de tijd voorbij vliegt.
Leken de dagen, weken, jaren van wachten en onzekerheid wel eeuwen te duren. De laatste 4 jaar zijn voorbij gevlogen.
Zat ik gisteren nog met een baby te kroelen, sta ik vandaag op een schoolplein om mijn kind op te halen.
Het is niet normaal.
Ik probeer alles te onthouden. Babyboeken heb ik in stapels liggen. De eerste maanden begon ik trouw en vol goede moed aan de invulboeken.
De eerste lachjes, de tandjes, eerste hapjes.
Alles werd keurig beschreven. Datum, foto, alles er op en eraan.
Maar dan....het zwakt een beetje af.
Ik sla het wel op in mijn mobiel.
De eerste kinderziekte? Oh, moest dat ook nog....daar heb ik echt geen foto van. En voor je het weet, mis je hoofdstuk 8, 9 en 10.
Omdat je geen foto's maakte bij het laatste prikje, bij de warme hap of was je net te laat met je camera toen hij ging staan.
Kort samengevat: idee top, uitvoering niet vlekkeloos.
Kilometers aan GB met foto's en video's.
Wat ik echt niet wil vergeten, staat op mijn mobiel. Kilometers aan GB met foto's en video's schiet ik vol.
Maar wat ik daarnaast echt wil onthouden, zijn die hilarische uitspraken die Bram doet.
De keren dat ik de tranen over mijn wangen voel lopen, om zijn gekke uitspraken zijn ontelbaar.
De keren dat ik een uur later het verhaal aan Arjan wil vertellen en ik er echt niet meer op kan komen helaas ook.
Zo vaak gebeurt het even tussendoor, als je een boodschap doet of in bad zit. Een uur later ben ik het helemaal vergeten, wat zei hij nu ook alweer?
Ik heb voor mezelf - om dit in de toekomst te kunnen koesteren- een glazen pot neergezet, in de kast in de woonkamer.
Overal: in mijn tas, in huis en zelfs in de auto heb ik een pen liggen, een los briefje, achterkant van een bonnetje of een hoekje uit mijn agenda is snel gepakt. En steeds als Bram weer een leuke uitspraak doet schrijf ik het meteen op.
Heel kort, met de datum of maan en het jaar eronder.
Dit doe ik al ruim een jaar.
Voor het kerstpakket.
Afgelopen december besloot ik om de pot eens open te maken en alle briefjes die ik er in gedaan had - te vertalen naar het Engels.
Op deze manier kan zijn geboortefamilie ook mee lachen met de gekke uitspraken van Bram, en zijn ze extra betrokken in de dagelijkse dingetjes die voorbij komen in het leven met een peuter.
Aan de keukentafel heb ik nog een keer blauw gelegen om alle grappige briefjes die in de loop van de tijd opgeschreven waren, het waren er inmiddels ruim 50 - en 99% van de uitspraken was ik al lang vergeten.
Alle briefjes zijn vertaald - in een nieuwe pot gedaan en opgestuurd naar Amerika, als onderdeel van ons traditionele kerstpakket voor Bram's geboortefamilie.
Mijn pennen en lege briefjes liggen weer in de aanslag, klaar om mooie nieuwe glimlachen te verzamelen in het nieuwe jaar!
Hoe zorg jij ervoor dat je alle mooie momentjes onthoud?
Liefs, Natasja
Reactie schrijven