Zo plotseling en snel als dat ze ziek werd van corona, zo enorm langzaam gaat het herstel.

Gelukkig zit er iedere dag wel vooruitgang in maar het zijn echt hele kleine stapjes. Bijna niet zichtbaar maar als je de situatie van enkele weken geleden dan naast de situatie nu legt, zie je wel degelijk een flinke vooruitgang.

Nog steeds heeft ze moeite met concentreren maar het lukt haar beter om de juiste woorden te vinden dan enkele weken geleden.

Haar uithoudingsvermogen is heel erg slecht en ondanks dat ze dit dagelijks traint is haar conditie nog mijlenver van wat die was.voordat ze ziek werd. Haar hartslag stijgt erg snel bij inspanning en heeft vervolgens heel veel tijd nodig om weer te dalen. Dit is iets wat we ook horen van veel andere mensen die te maken hebben gehad met corona.

De nachtmerries waar ze zo'n last van had, zijn er niet meer op dagelijkse basis maar komen nog zeer frequent voor.

De angst die ze had dat mensen haar vanaf nu anders zouden bekijken bleek niet ongegrond.Afgelopen week had ze voor het eerst een afspraak buiten de deur. Dit betrof ook nog eens een medische afspraak. Aan alles was te merken dat de ander zich niet op zijn gemak voelde bij haar in de buurt. Zelf had ik niet verwacht dat die angst zo in mensen zou zitten maar Kyana had dit zelf door reacties enz. die ze al via social media had ontvangen verwacht.

Mensen zijn bang dat ze iets bij zich draagt of een gevaar voor hun kan betekenen. Geloof mij, jij bent een groter gevaar voor haar aangezien ze nog zo'n zwakke gezondheid heeft. Angst is iets wat tijdens deze corona-periode veel mensen heeft verdeeld in twee kampen. Gezonde angst om niet ziek te willen worden is goed om te hebben maar ik denk niet dat je moet doorschieten in een modus waarbij je krampachtig en enkel gevuld met angst door het leven gaat. 

Precies daarom besloten we dat Zinsy vorige week voor het eerst weer een dag naar school ging en Joshua en River gisteren voor het eerst een dag naar school gingen.

De basisscholen zijn al enkele weken weer gestart maar de kinderen waren hier allemaal al die tijd nog thuis. Niet omdat ik school niet vertrouw of omdat ik het een ridicuul idee vind om kinderen weer naar school te laten gaan maar puur omdat Kyana nog heel erg zwak is qua gezondheid en ze nu niet iets extra's moet oplopen.

De kinderen begrepen de reden waarom hun nog niet gingen, terwijl klasgenootjes wel gingen en deden goed hun best thuis met het thuisonderwijs.

Vorige week begonnen de middelbare scholen weer. 

Aangezien dat heel strikt geregeld is qua afstand houden en een zeer klein groepje, werd er besloten dat Zinsy als eerste van iedereen weer enigszins het "gewone" leven terug in zou gaan. Ze zou dan de eerste drie dagen na haar schooldag niet te dicht in de buurt van Kyana komen. Het verliep uitstekend en zo werd besloten om deze week Joshua en River 2 dagen naar school te laten gaan. Iedere keer met drie dagen tussenpauze.

Gisteren stonden ze ruimschoots op tijd klaar. Ze vonden het spannend maar hadden er veel zin in. 

Stil is het hier in huis dus nog steeds niet. Terwijl hun op school zaten deed ik het thuisonderwijs met Jeremiah, was Zinsy zelf druk bezig met haar schoolwerk, schreef Kyana een verslag voor school en hadden Djimon en Kyana een tentamen.

Wat zal het straks als iedereen weer naar school is het vreemd stil zijn in huis. Soms kan ik daar wel even naar verlangen, gewoon even geen vragen even geen geluid. Maar als ik dan naar die volle tafel kijk waar iedereen zijn ding aan het doen is, dan denk ik die tijd van rust die komt nog wel een keer, dit is waar ik van geniet.

Die stilte zal nog wel een flinke tijd op zich laten wachten want het MBO en HBO zullen voor de vakantie niet meer openen....Ach, ik kan altijd nog oordopjes aanschaffen.