Vorige week maandag toen ze ziek werd had ik mij niet kunnen voorstellen dat ze nu nog steeds even ziek zou zijn en nog steeds achter die deur zou liggen. Maar helaas is er nog geen verbetering, toch ben ik vooral blij en opgelucht dat er ook geen verslechtering optreed.

 

Het was een geruststellend gevoel dat de huisarts haar gisteren bezocht heeft en ook haar keel heeft kunnen bekijken aangezien die zo'n pijn doet.

Vandaag belde de huisarts op om te vragen hoe het ging.

Helaas zit er nog geen enkele vooruitgang in.

De temperatuur blijft gelijk, haar saturatie en de hoofd- en keelpijn ook.

 

Hij gaf aan toch even een kinderarts te willen raadplegen. Niet zo zeer voor corona maar eerder voor het uitdrogen wat op de loer kan liggen omdat ze zoveel moeite heeft met drinken.

Al snel belde hij terug dat hij overleg had gehad met de kinderarts. Ze hoeft op dit moment niet opgenomen te worden maar ze moet goed in de gaten worden gehouden. En nu hoor ik je denken, kan dat wel vanachter een deur? Maar dat lukt redelijk tot goed. We hebben veel telefonisch contact en staan nu ook in de belmap van het ziekenhuis zodat we rechtstreeks contact op kunnen nemen. Daarnaast heeft Kyana een saturatiemeter bij de hand.

De kinderarts wil ook graag uitsluiten dat er niet nog een andere bacterie bovenop het virus actief is en daarom zal morgen iemand in beschermende kleding hier thuis bloed bij haar komen afnemen.

Ook adviseerde ze een verdovende spray voor in de keel. Deze bleek later echter niet te bestaan in de sterkte die Kyana nodig zou hebben en degene die wel bestaan zijn te zwaar. Ze kreeg daarom Trachitol voorgeschreven om te kijken of dat de pijn in haar keel verzacht. 

 

Ik kan niet anders zeggen dan dat ik vertrouwen heb in de aanpak en het overleg dat iedereen hier samen heeft.

Kyana wil zelf liever thuis blijven en zolang als dat verantwoord is proberen we dat ook. Ze is er nu niet bij gebaat om alleen in afzondering in het ziekenhuis te liggen. Thuis is ook afzondering maar is wel thuis. Haar eigen plekje waar ze ons nog hoort en graag wil zijn.

Zowel de huisarts als de kinderarts geven ook aan dat zolang ze voldoende vocht binnen krijgt, thuis een prima plek voor haar is.

 

Ik ben enorm benieuwd wat er uit het bloedonderzoek zal komen. Stel dat er een bacterie actief is waardoor ze niet vooruit gaat dan zou een antibiotica kuur haar bijvoorbeeld kunnen helpen maar het kan net zo goed zijn dat er niets gevonden gaat worden en ze echt dit virus gewoon zal moeten uitzieken.

 

Gisteren plaatste de Telegraaf het eerste blog uit de reeks over Kyana online. Dit hadden ze mij per mail gevraagd en ik had na overleg met Kyana toegezegd. Het artikel zou gewoon overgenomen worden dus stond ik compleet achter mijn woorden. Maar toen stond het daar en waren andere dingen in de intro gezet (dingen die wel in de tekst stonden maar niet zo uitgelicht dat ze een kop moesten zijn oid) en even later werd het een betaald artikel. Het doel waarvoor ze het wel wou delen ging daar een beetje mee verloren en ergens voelt het ook een beetje vreemd dat iemand moet betalen om haar verhaal te kunnen lezen.

We kregen hele lieve reacties maar ook hele absurde reacties. Ik weet dat je nooit reacties moet lezen onder zulke artikelen en gelukkig heb ik het daar (en eigenlijk altijd wel) te druk voor maar toch waren er enkele die ik las. Ongelofelijk wat sommige mensen denken te moeten schrijven of nog erger wat sommige mensen over je denken te weten.

Ach ook dit was een leerschool zullen we maar zeggen.

 

Wat is handig om in huis te hebben als iemand corona krijgt? 

Die vraag krijgen we heel vaak en we beantwoorden deze graag maar kunnen dit uiteraard enkel doen naar aanleiding van onze persoonlijke ervaringen, deze kunnen voor iemand anders totaal anders zijn.

 

Om te kunnen monitoren hoe het met Kyana gaat is de thermometer zeer belangrijk, deze gebruiken wij met steriele wegwerphoesjes. Maar minstens net zo belangrijk is de saturatiemeter die het zuurstofgehalte in haar bloed maar ook haar hartslag weergeeft.

Het is een klemmetje die ze op haar vinger zet waarna ze binnen enkele seconden de waardes kan aflezen. Zij maakt hier dan een foto van die ze via WhatsApp naar mij stuurt.

 

Een telefoon waarmee je kunt videobellen is echt essentieel om contact te houden. Ook kan ze hierdoor dingen laten zien zoals vlekjes die ontstaan enz.

 

Beschermingsmiddelen zoals plastic handschoentjes, mondkapjes, desinfectie zijn super belangrijk om de patiënt naar het toilet te kunnen laten gaan. Maar ook vuilniszakken om haar wasgoed en afval in te doen. Alle spullen worden eerst in een ziplockzakje gedaan zodat de kans op besmetting geminimaliseerd wordt.

 

Voor het eten en drinken zijn wegwerpbestek, wegwerpbekertjes en wegwerpbordjes ideaal. Niet goed voor het milieu dat besef ik mij maar zo voorkom je wel dat je de spullen apart moet afwassen in de keuken. 

 

Papieren washandjes zijn ook ideaal zo kan de patiënt zichzelf ook even opfrissen.

 

Nu drinken erg moeilijk gaat zorgt appelmoes nog voor vocht. Dit heb ik eigenlijk nooit in huis dus ik had geluk dat iemand dat voor mij wou halen toen de dokter deze tip gaf.

 

Qua vrij verkrijgbare medicatie gebruikt ze paracetamol en strepsils.

 

Verder blijken kamillethee en gemberthee wat verlichting te bieden. 

 

Papieren zakdoekjes zijn verder erg handig om in huis te hebben.

 

Het zijn dus geen hele specifieke of aparte dingen die wij nu heel fijn vinden om in huis te hebben. Het is meer het probleem dat dit je heel plots overkomt. En als het je overkomt mag je direct nergens meer heen. We hebben zelf verder helemaal geen moeite met het thuisblijven ook de kleintjes vragen nooit wanneer ze weer door het hek mogen maar wat wel lastig is als de huisarts bijvoorbeeld iets voorschrijft zoals vandaag dat je dan niet naar de apotheek kan om het op te halen. Je moet dan iemand anders regelen om dat op te halen en eigenlijk moet je daar een papier voor ondertekenen zodat je iemand kunt machtigen, maar uit een huishouden waar iemand met corona verblijft wil geen enkele apotheek uiteraard een papier krijgen. Gelukkig zijn ze hier bij de apotheek heel meewerkend en was een telefoontje voldoende maar het laat mij wel realiseren hoe makkelijk je de dingen normaal eventjes doet.

 

We krijgen ook heel vaak de vraag hoe ze haar dagen doorbrengt en of we enig idee hebben waar ze het opgelopen kan hebben en of ze dat ook uitzoeken enz.

Dit zullen we morgen beantwoorden.

 

Mocht je de vorige blogposts willen lezen dan kan dat hier:

UPDATE 1

UPDATE 2

UPDATE 3

UPDATE 4

UPDATE 5

UPDATE 6