Hi lieve Natas,
Hier niet zo'n lekker weekje. Ik was veel in het ziekenhuis te vinden en niet omdat ik iedereen een bloemetje ging brengen.
Het was allemaal even spannend en ik moet de diagnose van vandaag nog even een plekje geven maar ik spreek je er snel over.
Weet je wat mij de laatste tijd opvalt?
Iedereen lijkt Marie Kondo te omarmen, gooit weg, geeft weg en is op zoek naar de sparkle bij ieder item in huis.
Ik vind die huizen die je op bijvoorbeeld Instagram ziet echt prachtig en stiekem droom ik ook van een huis zonder troep. Maar dat staat op dit moment erg ver van mij af.
De verhuisdozen staan opgestapeld in de gang, er naast staat een nieuw 2 persoonsbed voor Kyana en als je naar de badkamer wil moet je langs een hoeveelheid laminaat, waardoor je denkt dat je in een bouwmarkt bent beland.
De verbouwing heeft door mijn ziek zijn nogal wat vertraging opgelopen maar het gaat goedkomen en dan zijn die dozen zo opgeruimd.
Maar ook als die vier extra kamers klaar zijn zal mijn huis geen huis zijn waarbij Marie Kondo een vreugdedansje doet.
Ik voel niet bij ieder item een sparkle joy moment maar heb veel van die dingen wel nodig of ze komen weer aan bod zodra een van de kinderen ook in die fase komt.
Kleding die te klein geworden is bewaar ik niet meer. Ze hebben allemaal een totaal andere smaak, bouw en ook qua seizoen valt het dan weer net niet goed qua maat.
De kleding die niet meer past geef ik weg of verkoop ik via Marktplaats.
Een tip verkoop nooit een bikini via Marktplaats. Ik deed dat en je wilt niet weten hoeveel smeerlappen er op Marktplaats blijkbaar op zoek zijn naar zulke items om je dan vervolgens allerlei berichtjes te sturen of nog erger te bellen en dan lijkt het net alsof je de hond van de buren aan de lijn hebt terwijl hij de hele ochtend rondjes door het bos heeft gerend.
Met zes kinderen zijn er gewoon best veel spullen in huis en kan er ook best wel veel troep zijn.
Ik houd van een opgeruimd huis, ben geen Truus de Mier maar het moet wel schoon.
Ergens vind ik het dan ook wel leuk om sommige tips te zien die Marie Kondo geeft.
Lijkt het mij ook best fijn om een capsule-wardrobe te hebben enz...maar het is niet echt Charlotte.
Wel koop ik als sinds jaren enkel dingen waar ik écht blij van word. Liever iets van kwaliteit waar ik iets meer voor neerleg dan iets waar ik na een keer op uit gekeken ben. Ik ben dan misschien geen Marie Kondo wonder maar in verspilling geloof ik niet.
Niet voor het milieu, de arbeidsomstandigheden maar ook niet voor mijn portemonnee.
Natas, heb je wel eens gezien hoe ze alles opvouwt?
Ik heb het geprobeerd want het leek mij wel makkelijk dat je direct zag welke shirtjes en broeken er in je kast liggen maar waar bij haar ( en heel veel andere mensen) alles netjes blijft staan, lijken mijn rijtjes meer op een omgevallen muur.
Ik kon vroeger van alles maken met een vouwblaadje, van kikker tot kraanvogel, van discobal tot molentje maar een broek opvouwen ala Marie Kondo is voor mij blijkbaar te hoog gegrepen.
Lieve Natas, ben jij al door het virus van ontspullen gegrepen of ben je net als mij niet echt een natuurtalent?
Een heerlijk weekend met je kanjers gewenst en geniet, want dat heb ik mij de afgelopen weken maar al te goed gerealiseerd. Je kunt nog zo hard werken, zo'n opgeruimd huis hebben of zulke leuke jurkjes in de kast, het enige wat echt telt is genieten, want niemand weet of er morgen weer een morgen is.
Liefs,
Charlotte
Hi Charlot!
Weekjes als deze laten je wel beseffen waar het echt om gaat in het leven he.
Alles is relatief.
Maar ik begrijp je hoor, wat betreft Marie Kondo.
Het is nooit netjes geweest in mijn huis. Ik heb aan een sneeuwschuiver meer dan aan een stofzuiger.
Het is een Blessed Mess.
Daar mag best verandering in komen, dus ook ik heb gekeken, op Netflix naar de Opruim Guru.
Ik zag hoe Marie Kondo het huis bedankte en de stapels kleding uit de kasten trok.
En ik hoopte écht vurig dat er een sparkje Marie mijn kant op zou waaien.
Dat ik het licht zou zien.
Dat er een opruimwoede op gang zou komen.
Of dat ik 2 sokken in dezelfde kleur zou kunnen vinden en aan zou trekken.
Iets.
Ze werkte bij mij alleen maar op mijn lachspieren.
Mijn kast ziet er nog steeds uit als een humanitas container, getroffen door een fragmentatiebom.
De strijk ligt als een verlaten oorlogsgebied op me te wachten. Als Marie er gelukkig van wordt, mag ze bij mij komen strijken.
Daar heb ik wel wat aan.
En tsja...Duurzaamheid: ik ben het met je eens.
Ik moet echt beter na gaan denken "Wat wil ik en wat heb ik nodig".
Niet koopziek als een idioot alles in de winkelmand klikken, dat me aanstaat.
Het is te makkelijk.
1 Cookie. 1 Advertentie. En ja hoor. KLIK. voeg toe aan winkelmand. Voordat ik met mijn ogen knipper, is het weer gelukt.
Onlangs had ik een briljant idee.
Ik ga mijn kast opruimen. 6 vuilniszakken met kleding, tot de rand toe gevuld trok ik uit de kast.
En eerlijk gezegd, zag je niet dat er ruimte was ontstaan. Er was geen verschil zichtbaar.
Erg, toch?
Veel dingen geef ik weg aan vriendinnen of kennissen.
De rest gaat naar het leger des heils, of verkoop ik online. Weggooien dat vind ik ook verspilling, dat gebeurt niet hier in huis.
Dus altijd krijgen mijn kledingstukken een nieuwe bestemming.
En ja, daar zitten vaak dingen tussen met de kaartjes er nog aan.
En ja, daar schaam ik me heus weleens voor.
Dus ik besloot - op aanraden - een account aan te maken bij United Wardrobe.
Snel en gemakkelijk kleding verkopen en kopen.
Top, bedacht ik.
Vol overgave plunderde ik mijn eigen kast.
Ik zette dus enthousiast mijn miskopen online.
Tijd voor een grote schoonmaak.
Dat ruimt lekker op. en van de opbrengsten kon ik dan sparen.
Of wat nieuws kopen.
Één keer.
En toen maakte ik een fout.
Ik ging scrollen.
Lang verhaal kort:
Nog geen reet verdient. En 10 bestellingen gedaan.
Kast voller dan ooit.
Portemonnee leger dan ooit.
Hocus Pocus I am Brocus.
Best wel weer een prestatie.
Ik klets dat voor mezelf dan nog recht ook, want het is tenslotte wel duurzaam.
Charlotte, heel eerlijk.
Het is oppervlakkig en materialistisch, maar het gevoel dat die pakketjes geven als ze binnenkomen.
De geur van nieuwe kleding, wat zo mooi aan een hangertje bungelt. De geur van nieuw.
It sparkles joy, zoals Marie het zou verwoorden.
Sterker nog. Het sparkelt the shit out of me.
Ik wens je een mooi weekend liefie, boordevol sparkles en joy.
Dikke kus!
Natas
PS. voor kinderkleding heeft Lucky Leaf iets gaafs bedacht, in het kader van duurzaamheid en recyclen.
Neem een een kijkje, goed initiatief waar je zelf ook nog beter van wordt.
Reactie schrijven