Loedermoeder momenten overkomen ons allemaal, toch?!

"Ik snap niet hoe jij dat allemaal doet?"

"Het lijkt bij jou allemaal zo gestroomlijnd te gaan?"

 

Het zijn opmerkingen die ik met grote regelmaat krijg en ik kan je gelijk uit de droom helpen, het gaat hier vaker niet dan wel gestroomlijnd.

Ondanks de planningen die ik maak blijkt er dan toch iemand "onverwachts" een kinderfeestje te hebben en moet ik tussen het werk door nog snel een cadeautje regelen of is er weer eens een gymschoen op onverklaarbare wijze verdwenen.

 

Met zes kinderen ontkom je er niet aan om toch een planning te maken, al was het maar een leidraad.

Op zondag ga ik aan tafel zitten met een kop thee en een flink stuk chocolade en plan dan alles in mijn agenda in. Wie waar eet, hoe laat de bijbaantjes zijn, wanneer er gesport moet worden, feestjes, tandarts en ziekenhuisbezoeken en ook niet onbelangrijk mijn werkafspraken. Tot daar gaat het goed, of bijna altijd goed.

Het ging een keer bijna echt fout maar gelukkig vond ik de redding op tijd.

Sinterklaas is in ieder huishouden met kinderen een drukke periode. 

Kinderen zijn hyper, er moeten cadeautjes gehaald worden enz. 

Hier thuis is het niet anders!

 

Het enige verschil is dat we hier ook nog een jarige hebben op 5 december.

Ik pak graag uit op verjaardagen, een mooie taart, leuk ingepakte cadeaus en alles feestelijk versierd.

 

Terwijl ik die ochtend in de auto zat, de kinderen net naar de voorschoolse opvang had gebracht en nu snel onderweg was naar Brabant (wat best een stukje rijden is vanuit Groningen) bedacht ik mij van alles maar niet dat wat ik had moeten denken. Dat kwam pas toen ik ergens op de snelweg reed.

Een taart, ik was compleet een taart vergeten. Tja, wat ik niet opschrijf vergeet ik simpelweg en nu was dat dus gebeurd met de taart. Best wel een essentieel onderdeel op een verjaardag.

Ik zou te laat terug zijn voor de supermarkt en om nu langs de bakker te rijden en die taart al die tijd in de auto te vervoeren leek mij ook niet echt heel fris.

De hele avond in de keuken staan zou ook geen oplossing zijn want ik had een vergadering op de planning staan, die avond.

 

Ik voelde mij echt in en in slecht.

Hij werd geen 4 of iets dergelijks. Nee, dit betrof mijn oudste zoon en hij zou het ongetwijfeld begrepen hebben,

Hij zou er misschien zelfs wel om moeten hebben lachen om mij er vervolgens tot in de treuren mee te plagen maar ik moest en zou dit regelen.

 

Bij mijn afspraak aangekomen werd ik verrast met een heerlijke kop thee en de vraag of ik een stukje taart er bij wou.

Wie mij goed kent weet dat ik daar geen nee tegen zeg, ondanks dat het woord taart mij al een uur hoofdbrekers bezorgde.

En toen was daar mijn redding!

Terwijl de taart werd aangesneden vertelde mijn afspraak dat ze vandaag bij hun klanten een taart lieten bezorgen via GefeliciTAART.

Ik had er nog nooit van gehoord maar ze vertelde vrolijk verder dat ze er pas eergisteren achter waren gekomen hoeveel jaar ze bestonden en dat het via hun nog allemaal geregeld kon worden.

Ik vertelde mijn loedermoeder-moment en bestelde snel een taart, die ik zelfs nog kon personaliseren met een foto.

Wat een last viel er toen van mij af.

Het ging maar om een taart maar het voelde als falen in het moederschap.

 

De taart werd de volgende ochtend bezorgd met een kaartje erbij.

Iedere moeder zal ze wel hebben, van die momenten dat het allemaal even in de soep lijkt te lopen maar gelukkig is meestal de redding nabij.

 

Heb jij wel eens zo'n moment gehad?