16 maart kreeg ze corona.

Ruim 2 weken later herstelde ze maar nu we een half jaar verder zijn is ze nog steeds niet helemaal de oude.

Wat duurt dit allemaal lang!

 

Nog steeds heeft ze een zeer laag energiepijl. Even de weg snel oversteken resultaat in een rood hoofd, een zware ademhaling en een hartslag die ze pas na geruime tijd naar beneden krijgt.

 

Ze heeft nog steeds heel veel moeite om zich te concentreren. Waar ze voor die tijd met gemak een gesprek aankon met meerdere mensen moet ze zich nu echt focussen op één ding. Dus niet even doorpraten terwijl ze iets bekijkt op haar telefoon. Of niet iets tegen haar zeggen terwijl ze ergens heen loopt om iets weg te leggen, want het komt niet binnen.  Vreselijk vind ze dat.

 

Worden er meerdere dingen tegen haar gezegd dan kan ze er slechts een onthouden. Vergeetachtig, maar je er 100% bewust van zijn dat je dat bent is vreselijk. Ze weet dat ze het gaat vergeten, bedenkt trucjes, zegt het tegen mensen dat ze slechts een ding kan onthouden maar het voelt als niet jezelf zijn. Het duurt nu al zo lang dat ze zich ook af gaat vragen wanneer dit eindelijk ophoud en of het terug gaat keren. 

 

Het eten gaat goed maar het drinken zorgt nog met zeer grote regelmaat voor verslikken. Het is iets waar ze mee om moet leren gaan en wat haar spieren weer moeten leren. Een lastig en traag traject maar er zit vooruitgang in.

De dromen waar ze zo'n last van had komen een stuk minder vaak voor maar als ze er zijn dan zijn ze nog exact hetzelfde als eerst.

 

Nu de besmettingen oplaaien groeit ook bij haar de angst om nog een keer besmet te raken. Waar er eerst gedacht werd dat je het slechts eenmaal kon krijgen, staat nu vast dat je meerdere keren besmet kunt raken. Nu blijkt dat steeds meer kinderen besmet raken maakt ze zich ook zorgen om de andere kinderen. 

 

Veel mensen vragen of ze hoopt op een lockdown of dat ze liever thuis blijft maar ondanks dat ze angst heeft dat een van ons of zijzelf besmet raakt hoopt ze dat een lockdown voorkomen gaat worden. 

Ze hoopt dat als iedereen zich aan de afspraken gaat houden dit ook echt voorkomen kan worden. Ze is zelf net 17, vind het ook leuk om leuke dingen te doen en is verre van een muurbloempje maar hoopt wel dat mensen inzien dat er ook nog zat leuke dingen binnen de huidige maatregelen mogelijk zijn zonder dat je die overtreed en dus een gevaar voor jezelf of een ander creëert.

 

Wat ze jammer vind is dat het in de media soms net lijkt alsof de stijgingen in het aantal besmettingen op dit moment enkel en uitsluitend te wijten zijn aan jongeren. Ja, er zijn jongeren die nergens rekening mee houden maar er gingen ook gezinnen op vakantie naar het buitenland. Koppen als "Tweede golf begon door vakantie vierende jongeren" vind zij te kort door de bocht. Er zijn zat foto's te vinden online van volwassenen die een feestje gaven met veel te weinig afstand, er zijn zat beelden te vinden van vakantie-vierende volwassenen die te dicht bij elkaar kwamen of mensen die plekken bezochten waar geen afstand in acht te nemen was. 

Beelden van studentenkorpsen die lak aan alle regels hebben vind ook zij vervelend maar de schuld bij één groep leggen is wel iets te simpel vind zij.

 

Sowieso is dat datgene wat haar het meeste irriteert aan de situatie rondom Covid. Iedereen heeft een mening en dat mag. Maar nu lijkt het wel alsof iedereen iets foutiefs in het gedrag van de ander moet kunnen vinden. De een vind dat de ander overdrijft, de ander vind dat de ander geen rekening houdt met afstand houden, weer een ander vind dat het hele corona gebeuren niet bestaat en weer een ander vind dat de maatregelen totaal anders moeten.

Er lijken kampen te ontstaan en dat is gevaarlijk, daar geef ik haar gelijk in.

We mogen allemaal onze eigen mening hebben. We mogen allemaal onze eigen angsten hebben of dat nu angst is voor de regering die je dingen oplegt of angst voor corona. 

Gelukkig leven we in een land waar we onze eigen mening mogen hebben. Een eigen mening is echter wel iets van jou alleen, die hoef je een ander niet op te dringen. Die eigen mening is iets waar je recht op hebt net zoals de ander er recht op heeft.

Laten we respect voor elkaar hebben en er samen voor zorgen dat er na dit alles er nog één wij is en niet enkel een zij en wij. "Die anderhalve meter afstand is minder groot dan de afstand die je creëert als je lijnrecht tegenover elkaar komt te staan" zei ze van de week en dat is iets waar ik haar groot gelijk in geef.

Laten we de afstand bewaken maar elkaar niet uit het oog verliezen. Geloof mij wat wij hebben meegemaakt wil je echt niet meemaken....

 

Hier lees je de eerdere blogs over corona:

1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13.