Hi Natas,
Ik ben weer terug na een heerlijk avontuur in Disneyland.
Wat hebben we genoten!
Dat er dan een of andere muts onder een foto van mij en Joshua moet reageren dat zwart en blank niet samen gaan, mag de pret absoluut niet bederven.
Hier in huis is nu toch wel een beetje de examenstress aan het toeslaan.
Volgende week woensdag wordt ze gebeld met de boodschap of het gehaald heeft of niet.
Ik kan niet zeggen dat mijn kind, de studiebol van de eeuw is. Dat ze altijd met haar neus in de boeken zit en ieder feestje afslaat omdat er geleerd moet worden maar ik kan wel met de hand op mijn hart zeggen dat ze echt serieus bezig is geweest voor haar examens.
Mocht het niet gelukt zijn dan valt haar niets te verwijten, dan is het gewoon pure pech.
Ging in mijn de tijd de examenstress over het feit of je met dat kantjes eraf lopen het wel of net niet gered had, nu komt er veel meer stress bij kijken,
Vorig jaar was er die toestand in Maastricht waarbij examens ongeldig werden verklaard en nu lijkt wel alsof PostNL niet alleen moeite heeft met het juist afleveren van een pakketje via Marktplaats (waarbij je nog de twijfels kunt hebben of de verkoper het daadwerkelijk verzonden heeft).
Nee, nu zijn er zakken vol examens vermist.
Aangetekend en wel verstuurd maar toch nooit op de plek van bestemming aangekomen.
Track en trace erop maar ook daar kan niets uit worden afgeleid.
Ik heb er (misschien naïef) eigenlijk nooit bij stil gestaan dat je ook met examens in de problemen kunt komen door dingen die buiten jou omgaan.
Gewoon flink leren, even je tanden op elkaar zetten en dan was daar dat felbegeerde papiertje.
Maar het blijkt dus allemaal ook buiten je schuld om, verschrikkelijk mis te kunnen gaan.
Is het nog van de tijd om alles per post te verzenden?
Eigenlijk zou je er toch op moeten kunnen vertrouwen dat iets wat zo belangrijk is, ook gewoon dan op de plaats van bestemming aan komt?
Er zijn zat andere methodes te bedenken waarmee je examens op de juiste plek zou moeten kunnen krijgen. Die zijn vast en zeker ook allemaal al lang en breed besproken door mensen die er veel meer verstand van hebben dan dat ik dat heb.
Maar het kan toch niet zo zijn dat een kind enorm zijn best heeft zitten doen en dat dan door zo iets doms, hij of zij het over moet gaan doen.
Ik ben geen stress-kip maar zou hier acuut door in de stress schieten en direct niets meer presteren.
Waar ik met mijn lijstje met antwoorden klaar zat voor Teletekst (ja, zo oud ben ik), om een indicatie te krijgen hoe ik het van af gebracht had, pakt Kyana dat totaal anders aan.
Zij heeft bijna niets gecontroleerd.
Wat voor mij zekerheid bood, geeft haar juist stress want wat als blijkt dat je het niet zo best hebt gemaakt, dan zit je weken daarmee in je hoofd.
Daar zit natuurlijk wat in maar ik kan je verzekeren dat examenstress niet alleen voor het kind opgaat.
Het is niet dat ik in zak en as zou zitten als ze niet slaagt.
Ik zou het gewoon zo vreselijk sneu voor haar vinden.
Daarom duim ik nog even verder dat er geen gekke dingen met haar examens gebeuren, dat de cijfers voldoende zijn om te slagen, dat we woensdag de vlag kunnen hijsen en de fles kunnen ontkurken.
Tot die tijd heb ik bijgeloof en durf in nog niet eens een taart bij de HEMA te bestellen of een vlag bij de Action te halen (moeder zijn maakt echt een ander mens van je hahahaha)
Het is natuurlijk niet de eerste keer dat er eentje bij mij examen doet.
Vorig jaar nog deed Djimon examen voor het MBO. Eigenlijk heb ik toen geen seconde bedacht dat hij het ook niet kon halen.
Die opleiding deed hij echt met twee vingers in zijn neus.
Anders was dat bij de MAVO. Het schoolsysteem begreep hij niet en echt schoolsysteem begreep hem niet.
Dat resulteerde in een niet vlekkeloze schoolloopbaan.
Eigenwijs als hij is (en ja, dat heeft hij niet van een vreemde) ging hij toch examen doen in het vak wat hem ten zeerste werd afgeraden.
Hij had het vak niet nodig maar hij zou wel even laten zien dat ze fout zaten.
Op de dag van de examenuitslag ging de telefoon en ik stond naast hem terwijl hij keihard "Kut, echt?! Wat klote man" uit riep. De tranen sprongen mij nog net niet in de ogen maar hij hing op en keek mij aan,
"Waarom kijk je zo paniekerig mam, het was gewoon een klasgenoot die gezakt is".
Een hartverzakking verder, kwam daar toen het felbegeerde telefoontje dat hij geslaagd was, wat hoop ik die woensdag weer te ontvangen?
Examenstress is nog ver weg voor jou maar ik ben wel reuze benieuwd hoe dat destijds voor jou was?
Alvast een heerlijk lang weekend gewenst!
Liefs, Charlotte
Hi lieve Charlot!
Ik zag heerlijke foto's voorbij komen van Disney en genoot vanaf de bank met je mee.
Heerlijk om zulke mooie herinneringen te kunnen maken. Het plezier spatte er vanaf!
Ik heb de opmerking ook gelezen. Laten we hopen dat het om een hack ging.
Het enige dat ik erover kan zeggen is "Het enige dat op kleur gesorteerd mag worden, is de was".
Spannende tijd zeg. De examens!
Hoewel het laatste schoolexamen bijna 20 jaar is (oh hel....tram teletekst is ook hier present!) Voel ik bijna nog de spanning.
Doodeng vond ik het.
En rekenen dat we konden vroeger! Ik weet niet hoe het met jou was...maar als ik een 7.2 moest halen (vakkundig en secuur vastgesteld met precisiewerk) dan haalde ik ook een 7,2
Ik weet niet wat het is met het puberbrein. Heel gericht kunnen die dingen opslaan. Razendsnel berekenen en met 1 stap buiten de deur even razendsnel wissen.
Statistiek. Natuurkunde. Scheikunde. Ik kon er na 1 dag letterlijk niets meer herinneren van de stof die ik had opgeslagen.
Ik heb het ook nooit meer nodig gehad, maar dat is weer een andere discussie.
Kort samengevat: dingen die mij interesseerden - daar blink ik in uit. 9's of 10'en waren geen uitzondering.
Vakken die me niet boeiden....daar rekende ik mezelf doorheen. Om net genoeg te scoren om er voorgoed vanaf te zijn.
Het rijexamen was weer anders trouwens. Dat mocht ik 7 keer opnieuw doen. Want dat viel niet te berekenen.
Beetje jammer.
Ik zou graag zeggen dat het verbeterd is. Maar heel eerlijk....het is niet mijn talent.
Ik wens je meisje en alle examen kandidaten ongelooflijk veel succes en hopelijk kan ze zich snel op het leukste gedeelte storten: examenfeestjes!
Want daar blonk ik pas echt in uit!
Liefs xxx Natas
Reactie schrijven