Hi Charlotte!

Hoe gaat het met je?

Hoe was je week?

 

Ik begin hier langzaamaan weer in een nieuw ritme te komen. Gelukkig werk ik weer op kantoor, ook fijn, met collega's en toch wat meer actie dan aan de keukentafel. Ook beginnen de normale afspraken weer op gang te komen. Een etentje, een wijndate, vrienden, 4th of july.

Het is wat kleiner en anders: maar we maken er weer een bescheiden feestje van.

 

Heb jij afgelopen week nog dat stuk gezien van Marieke Elsinga? Zij werd benaderd door een bedrijf dat je helpt bij afvallen en werd daar behoorlijk pissed over, omdat het zou suggereren dat ze te zwaar zou zijn.

Belachelijk natuurlijk. Maar er zijn zat bekende en onbekende mensen die er graag aan meewerken.

 

Zo snapte ik de keuze ook echt niet van Miljuska Witzenhausen, om samen te gaan werken met WeightWatchers. Juist zij,die zo open is over haar lijf, en kilo's. Die juist het prachtige boegbeeld is, dat we niet graatmagere gratenpakhuizen hoeven te zijn, knabbelend op een soepstengel om een mooie vrouw te zijn.

 

Ik rolde van de bank van het lachen, toen Tjitske Reidenga vertelde dat ze werd benaderd door een bedrijf om het nieuwe gezicht te worden van een merk met producten tegen urineverlies.

 

We zijn allebei blogger.

We worden beiden regelmatig benaderd door bedrijven om een samenwerking aan te gaan. 

Hoewel ik dat de afgelopen maanden niet of amper heb gedaan, want ik was er even klaar mee, kan ik echt eerlijk zeggen dat ik nog nooit reclame heb gemaakt voor iets waar ik niet achter sta.

 

Sterker nog, meestal was er sprake van een gunnertje. Een tof initiatief. Een creatieve ondernemer: zoals pas een heel tof merkje met zwembroeken. Een goed idee. Iets dat ik een warm hart toe draag. Wat ik wil delen omdat ik er blij van wordt, dat wil ik graag delen. In veel gevallen, doe ik dit belangeloos.

 

Maar het klakkeloos graaien van sommige bloggers. Ik word er moe van.

Ik heb vaker Nee dan Ja gezegd op samenwerkingen. Omdat het product me niet aanstaat (heb jij weleens gezien hoeveel shops Ali Express spullen verkopen maar dan voor de hoofdprijs?) Omdat het niet past bij Bram of mij. Of omdat er belachelijke dingen verwacht werden. Onlangs kon ik een biologische fles wijn (nou, je weet hoe ver ik ga voor wijn)  krijgen in ruil voor een blog, 3 posts op social media,3 tags en 6 goede foto's/

 

Ergens snap ik het wel. Er zijn zat bloggers die voor een pak muesli bereid zijn om 86 foto's, 25 tags en 3 posts te plaatsen. Er zijn zat mensen die alle bedrijven taggen, bij de kleding die ze aan hun lijf hebben.Terwijl ze die kleding zelf betaald hebben.

Ik deed het ook.Hand in eigen boezem.

Nadat ik na elke post privéberichten kreeg Waar is die broek van? Waar komt zijn jasje vandaan? Dacht ik, joh, ik zet het er wel meteen bij. 

Is handig.

Nee Tas, is niet handig. Is raar.

Iedereen kent de Zara, de H&M of de Zeeman.

Er is geen reden om deze te promoten. Voor nop.

Ze komen er wel uit.

Ik heb hen betaald voor deze spullen, niet andersom.

Ik ben geen Romy. Geen Monica. Niemand zit er op te wachten. Doe even normaal.

 

Maar goed.

Waar ik benieuwd naar ben: Hoe maak jij het onderscheid?

Wanneer ga jij een samenwerking aan?

En wat is het raarste waar je ooit voor bent benaderd?

 

Ik ben benieuwd.

 

Beloof je wel dat je de incontinentie hulpmiddelen, de menstruatie cups en de uitwasbare maandverbandjes afslaat?

 

Liefs,

Natas.

Hi lieve Natas,

 

Ik kan je direct met de hand op mijn hart beloven dat je mij nooit zult zien op social media met incontinentie hulpmiddelen. Ik ben er trouwens wel door benaderd. Ergens vind ik het heel goed dat er taboes op dingen als dit verdwijnen en hulde aan de vrouwen die hier het voortouw in nemen maar ik heb het niet nodig en dan zou het toch een beetje vreemd zijn om het hier over te hebben.

 

Daarmee kom ik direct aan bij je volgende vraag: Waarom doe je het ene wel en het andere niet?

Het moet bij ons passen. Heel simpel. Gebruik ik het normaal ook niet, dan nu ook niet!

Ik lust niet opeens karnemelk of prijs vol passie een kinderboek met veel te lange regels omdat het mij iets zou opleveren.

Als ik al een samenwerking aan ga (wat ik niet vaak doe) dan is het omdat ik er oprecht fan van ben.

Ik heb een hekel aan mensen die zogenaamd iets geweldig vinden en over een week iets totaal anders leuk vinden. Mijn geloofwaardigheid is mij veel meer waard dan welke samenwerking dan ook.

Trouwens met mijn bereik moet je ook niet denken dat het schip met geld binnen komt varen bij een samenwerking. Vaak gaat het er dan om dat ik bijv. een kledingstuk of kinderboek krijg omdat ze weten dat ik er interesse in heb.

 

Ik maak mij wel schuldig aan het plaatsen van een link of een swipe up zonder dat ik er een cent voor krijg. Ik ben mij daarvan bewust en doe dit niet voor het merk maar omdat ik soms wel 400 berichtjes krijg die allemaal op hetzelfde neerkomen "Wat is het merk van de jurk?". 

Het contact met mijn volgers is mij heel veel waard, ik waardeer ieder van hen oprecht en vind het leuk als ze interesse tonen.

Ik probeer dan ook ieder berichtje dat binnen komt te beantwoorden maar kies soms voor het gemak om het er alvast bij te vermelden of later alsnog te melden. Puur omdat een naam doorgeven voor mij niet echt onder contact valt en ik liever de tijd die ik in plan om te reageren besteed aan andere vragen, opmerkingen of verhalen die mensen mij sturen.

Is het slim?

Commercieel gezien vast niet!

Maar dit voelt op dit moment goed.

Ik moet daar trouwens wel een kanttekening maken, je zult bij mij nooit een storie zien van een kamer waarin de kinderen aan het spelen zijn en je 30 tags ziet van alles. Ik doe het enkel en uitsluitend als ik weet dat ergens veel vragen over zullen komen of gekomen zijn en heel eerlijk.....regelmatig vergeet ik het gewoon.

Ik zou dan ook een hele slechte imitatie zijn van een Monica.

Influencer zijn is een talent dat ik niet bezit en ook niet hoef te bezitten.

 

Ik ben verdorie ook al 42 dus wie zit daar op te wachten.

Blijkbaar denken sommige bedrijven dat ik wel op iets anders zit te wachten. Zei ik jou laatst nog aan de telefoon dat ik nog nooit een dig-pic heb ontvangen in mijn hele leven (en nee dit is geen open sollicitatie om die vanaf wel te ontvangen) en wij beide concludeerde dat ik blijkbaar uitstraal dat ik daar geen behoefte aan heb, straal ik blijkbaar (totaal onbedoeld) wel iets anders uit. 

De afgelopen weken ben ik zonder overdrijven 12 x! benaderd door verschillende bedrijven in het 18+ assortiment.

Waar ik de eerste keer moest lachen, dacht ik bij de 10e keer toch wel "Zie ik er soms uit alsof ik hier de expert in ben?".

Ook hierbij kan ik je verzekeren dat ik nooit, maar dan ook nooit hierover een foto zou posten of een blog zou schrijven. Nadat ik een mail aan de oudste twee voorlas waarin een voorstel van een dergelijk bedrijf stond (wat geschreven leek als een bouquet-reeks verhaal) ontstond er een gesprek waarbij de oudste de een na de andere unboxing bedacht, de een nog hilarischer dan de ander, zei de ander direct "Als je dat ooit doet dan ga ik per direct het huis uit".

Ze hoeft niet haar vluchttas vast gereed te maken, die samenwerking komt er nooit.

 

Net als dat ze de eis heeft dat ik nooit een artikel zal schrijven over menstruatiecups, uitwasbaar maandverband en zelfreinigende tampons. 

Ik zal nooit over iets schrijven of posten over iets waarvan mijn kinderen denken "Mam, moet dit?!".

Naast dat dus mijn oprechte interesse er moet zijn moet er ook geen aversie van mijn kinderen zijn.

 

Er is trouwens nog een "eis" die ik heb bij een samenwerking en dat is dat het moet passen binnen mijn mogelijkheden. Ik bezit niet het talent om prachtig gedrapeerd mijn handen om een beker te wikkelen waardoor je denkt die beker moet wel heerlijk zijn om vast te houden. Ik ga geen uren zitten stoeien met een camera en een beker (waarin de thee dan inmiddels ijskoud is geworden) om een mooi plaatje te krijgen.

Ik beschik niet over dat talent, waar ik engelengeduld heb met kinderen, heb ik dat voor zulke dingen totaal niet.

Als iemand met mij de samenwerking aangaat dan kan ik enkel bieden wat ik ben, puur en zonder filter.

 

Lieve Natas,

Je storie van van de week over het gebruik van filters vond ik fantastisch. Je bent een mens naar mijn hart. Heerlijk open en oprecht!

Ik moet je trouwens iets opbiechten, ik ben deze ochtend begonnen met cheesecake (leftovers van het feestje van gisteren) Niet bepaald een goed voorbeeld of gezond enz. maar wel lekker!

Van de week ontving ik uit Amerika een berichtje waarin ze schreef "Perfect is so overrated, keep it simple, keep it honest, keep it real. Ik kon mij daar volkomen in vinden!

Ik ga snel mijn oude kloffie aandoen en verder met de verbouwing. Ik spreek je snel!

 

Liefs,

Charlotte