Het inchecken gaat snel. Daarna rijd ik naar het huisje. Terwijl ik de deur open doe slaat de schrik mij om het hart. Ik ben echt niet heel kieskeurig maar het lijkt wel alsof ik een studentenhuis ben binnen gewandeld, waar de herinneringen aan een flink feest, zijn sporen hebben achtergelaten. Van voetstappen op de muur, tot gaten in de deuren. Van een gescheurde bank tot een kapot bed.

Ik ben met de vijf jongsten een midweek naar Limburg. We zijn hier, om enkele leuke dingen te bezoeken voor het blog en daarnaast genieten we van het vakantie vieren. Voor de kinderen hoort zwemmen daar absoluut bij. Zwemmen met vijf kinderen, waarvan er twee nog geen diploma hebben, is best een onderneming maar ik kan inmiddels zeggen, dat ik mijn hand er niet meer voor omdraai.