Een jaar is voorbij. Een jaar, waarin allerlei eerste keren, hadden moeten zijn. Het werden eerste keren zonder jou. Verdriet slijt niet, je went er aan, dat het er altijd op de achtergrond is, om soms, zonder enige aankondiging op de voorgrond te treden. De eerste maanden waren zwaar, ik voelde letterlijk dat er een stuk van mij misten. Je broers en zussen zorgde er voor dat ik verder ging, verder moest.