Mijn zoon is niet dom, hij heeft zoveel talenten. Nee, hij kan niet rekenen. Hij vind het niet alleen moeilijk. Het lukt gewoon niet. Of is het misschien toch niet zo gewoon en is er meer aan de hand. De meester heeft het over dyscalculie. Ook op zulke momenten blijkt hoe fijn een open adoptie is. Doordat we een goed en open contact hebben met de familie in Amerika kwamen namelijk iets te weten!.

Je bent jarig en dat brengt zo veel herinneringen met zich mee. Er is niets mis met mijn geheugen maar zo sterk als mijn herinneringen zijn aan die weken voor en na jouw geboorte is geen enkele herinnering. Ik weet het allemaal nog exact. Waar ik was, wat ik deed, wat ik dacht...tot daar het bericht was, dat je mijn zoon zou zijn!.