Ik houd ervan als mensen rechtstreeks zijn, als ze er geen heel verhaal van maken maar to the point komen en zeggen wat ze eigenlijk willen zeggen. Eerlijk, oprecht en ja dat kan soms confronterend zijn maar dan weet je wel waar je aan toe bent. De mensen die mij goed kennen zullen mij dan ook nooit verpakt iets vertellen, ze weten dat ik kriebels krijg van mooie praatjes en een gruwelijke hekel heb aan leugens. Zoiets kan dan wel een eyeopener zijn.

Wat als we te laat zijn? Wat als de kans om haar te zien er niet meer komt? Wat als... het zijn woorden die de laatste dagen steeds vaker door mijn hoofd schieten. Wat als ik hun moet vertellen dat hun buikmama er niet meer is.