Eindelijk was het zover, na maanden wachten was dan daar het moment we zouden vertrekken naar Florida in de hoop daar hun buikmama's en overige familieleden te ontmoeten. Maar bij de overstap ging het mis en moesten we alsof we een stel criminelen waren het vliegtuig verlaten. Het enige wat naar Florida vertrok was onze bagage.

De tickets zijn geboekt. De buikmama's weten wanneer wij komen. Plannen om dromen uit te laten komen worden gemaakt. En we liepen tegen een onvoorzien probleem op. Je leest er alles over in dit blog.

Het woord dankbaar lijkt wel onlosmakelijk verbonden te zijn aan het woord adoptie. Begrijp mij niet verkeerd, ik ben enorm dankbaar dat mij de zorg is toevertrouwd maar mijn kinderen hoeven nergens dankbaar voor te zijn. Dat krijgen ze wel vaak te horen en een ontmoeting met een wildvreemde dame liet mij inzien wat dat kan veroorzaken.

Bij Florida denken veel mensen aan grote pretparken. Wist je dat er ook een park in de prachtige natuur ligt waar iedere dag "echte" zeemeerminnen een show opvoeren?

Deze week hebben Natasja en Charlotte het over hun reis naar Florida. Zijn die kleintjes niet te klein om terug te gaan? Hoe bereid je ze voor ? Pak je alles in met een militaire precisie als er 6 kinderen zijn? Je leest het allemaal in de Mom 2 Mom van deze week.

Met nog minder dan 20 dagen op de teller voordat we naar Amerika vertrekken is Florida vaak onderwerp van gesprek. Het bleek al snel dat hele andere dingen herinneringen achter hadden gelaten dan dat je zou verwachten.

We kunnen nu echt gaan aftellen. Nog 10 weken en dan stappen we in het vliegtuig richting Florida. Terug naar de plekken waar onze verhalen samen begonnen. Mensen weer in onze armen sluiten, plekken bezoeken waar herinneringen liggen, antwoorden zoeken en bovenal genieten. Het zal mooi, verdrietig, ontroerend, rauw, emotioneel maar bovenal fantastisch worden. Samen gaan we dit avontuur aan.

Wat heb ik hier vaak over gedroomd. Wat heb ik het hier vaak over gehad. En nu is het eindelijk zover!! We gaan terug naar waar drie van mijn kinderen geboren werden. Terug naar de plek waar ze in mijn armen gelegd werden. Terug naar de plek waar zo veel herinneringen liggen. Terug om heel veel nieuwe herinneringen te maken. Terug naar Florida!

We gaan terug! Sinds een jaar ongeveer, begon het te borrelen. Ik betrapte mezelf steeds vaker, als ik via Google plaatjes zat te bekijken van de straten waar we liepen, de hotels waar we sliepen. Dagenlang kon ik wegdromen bij het opzoeken van accommodaties op Booking.com, bij live webcams op het strand van Miami en bij het zien van aanbiedingen voor vliegtickets. En nu is het zover! We hebben tickets geboekt en in november gaan we terug naar waar ons verhaal als gezin begon.

De wekelijkse briefwisseling tussen Natasja en Charlotte over alles wat ze meemaken, wat ze even kwijt moeten of waar ze een mening over hebben. Dit keer over wanneer neem je de goede beslissing in de opvoeding want dat instructieboekje ontbreekt bij iedereen.