De laatste dag van het jaar is aangebroken.
Een jaar wat voorbij gevlogen is, zoals bij zoveel clichés het geval is, is het ook waar dat hoe ouder je bent hoe sneller het jaar zich aan je voorbij trekt.
In Januari leek het moment dat we naar Florida zouden gaan nog heel ver weg leek, maar het vloog voorbij en voor we het wisten hingen we in de lucht, onderweg naar de plek waar zoveel herinneringen lagen en waar we nieuwe herinneringen gingen maken.
Het was toch wel HET hoogtepunt van 2019.
Niet dat we daar alleen gelachen hebben, er zijn ook zeker wat traantjes gevallen, boze buien en zelfs driftbuien geweest maar het heeft ons zoveel gebracht.
Nieuwe herinneringen, antwoorden op vragen, puzzelstukjes in zoektochten, tijd voor elkaar, begrip en nog meer weten dat we samen alles aankunnen.
Het was prachtig en we hebben genoten maar door de rollercoaster aan emoties voelde het niet echt als een vakantie. Ook al waren we op een prachtige plek, het was niet het relaxen, ontspannen gevoel dat over je heen komt als je op vakantie bent.
Dat hadden we wel tijdens alle andere trips die we in 2019 ondernamen.
Ik ging samen met mijn beste vriendin naar Marokko en ik weet zeker dat ik daar weer terug zal komen. Wat een geweldige dingen hebben we daar gezien en beleefd.
Denemarken was de eerste keer dat zowel de vriendin van Djimon, als de vriend van Kyana meegingen.
Met zijn allen in een huisje, hoe zou dat zijn?
Het was super gezellig en voor herhaling vatbaar.
Qua werk ging alles zoals het moet gaan. Nu op zoek naar enkele nieuwe medewerkers om het gezellige team waar ik altijd op kan rekenen verder kan uitbreiden. In 2020 staan er leuke en spannende dingen zakelijk gezien op het programma. Ik heb er zin in!
Voor het bloggen had ik niet echt een route uitgestippeld voor 2019. Ik wou 2019 gebruiken om aan te zien wat ik wou met bloggen. Welke kant ik op wil.
Of ik het überhaupt door zou willen zetten. Daar ben ik inmiddels helemaal over uit en ik zit dan ook vol ideeën voor 2020. Wat er gebeurde naar aanleiding van het blog dat ik schreef over White Privilege zal ik nooit vergeten.
Het zijn die reacties die er aan hebben bijgedragen wat ik onder andere ga doen in 2020.
De persoonlijke berichtjes, de lieve reacties het zijn voor jullie misschien maar 2 of 3 zinnen maar ze waren voor mij allemaal erg bijzonder om te mogen ontvangen.
Qua gezondheid kan ik enkel hopen dat 2020 een beter jaar zal worden. Het was soms dag in dag uit het ziekenhuis in en nog zijn we er regelmatig te vinden maar we gaan ervoor dat 2020 het jaar vol energie en blakende gezondheid zal zijn voor iedereen in het gezin.
2019 was ook het jaar dat de kinderen een eigen slaapkamer kregen. Tot die tijd hadden ze altijd bij elkaar op de kamer geslapen en hoe idyllisch het ook leuk dat iedereen een eigen kamer had. Dat er nooit meer ruzie zou zijn wie de troep op de slaapkamer had veroorzaakt, de praktijk bleek anders.
De drie jongste vonden het helemaal niets om alleen te liggen. Ze misten de geluidjes van de ander 's nachts. Het vertrouwde gevoel dat er altijd iemand dicht bij je is. Het heeft echt maanden geduurd voordat ze de voordelen van een eigen kamer in gingen zien en nog steeds is het niet iets waar ze lyrisch over zijn afgezien van het feit dat je niet gestoord word als je een vriendje of vriendinnetje hebt dat komt spelen.
Het was weer een jaar dat bol staat van herinneringen. Dingen die ik in mijn hart bewaar. Dingen waar ik foto's van gemaakt heb omdat ik het beeld nooit wil vergeten. Een jaar waar we vanavond knallend afscheid van nemen.
2020 we zijn klaar voor je!
Reactie schrijven