2018 wat was je voor een jaar?

De laatste dagen van het jaar 2018 zijn aangebroken. Oud en nieuw, het is een feestdag waar ik vroeger niet zo veel mee had. Als kind mocht je lang op blijven en die oliebollen waren lekker maar verder had ik er weinig mee.

 

Als puber was het stappen op oud en nieuw super gezellig maar meer dan een toffe stapavond vond ik het niet.

 

Ik ben zelfs wel eens door oud en nieuw heen geslapen. Het eventjes gaan liggen werd pas om 4 uur wakker worden.

 

Voor sommige dagen moest ik blijkbaar ouder worden, meer meegemaakt hebben om ze echt te gaan waarderen.

Oud en nieuw staat als feestdag nog steeds niet op nummer 1, maar ik vind het nu wel echt leuk.

De dagen ervoor kijk ik terug op het jaar dat bijna voorbij is en het nieuwe jaar dat als een blanco blad voor mij klaar ligt.

Wat wil ik bereiken, wat wil ik meenemen uit het oude jaar en wat laat ik achter mij, wat zijn mijn dromen en hoe ga ik die verwezenlijken.

Ik ben in 2018 weer veel onderweg geweest en heb prachtige plekken bezocht.

 

Zo ging ik met mijn beste vriendin naar New Castle en bezocht ik twee keer Kopenhagen, waarvan één keer met mijn middelste dochter.

 

Mijn 40-ste verjaardag vierde ik met alle kinderen in Denemarken. Ondanks dat het weer niet heel goed was, was het een geweldige vakantie. Denemarken ligt zo dichtbij en toch waan je, je echt in het buitenland. Ik krijg er altijd een instant rust-gevoel. 

 

Ook Ibiza en Madrid werden bezocht. Ibiza blijft mijn meest ideale plekje maar dan niet in het hoogseizoen. Geef mij maar het voorseizoen als het er nog niet zo druk is. 

Madrid bezocht ik voor het eerst en zeker niet voor het laatst. Wat een heerlijke stad!

 

Met zijn allen reden we met de auto naar Slovenië, daarna door naar Hongarije en Italië. 3 Heerlijke weken waarin we volop van elkaar genoten en de omgeving. We zagen prachtige dingen, aten zalig en hadden alle tijd van de wereld. Een vakantie die ik niet snel zal vergeten.

 

Samen met mijn oudste zoon bezocht ik Rome. Rome is prachtig maar het mooiste vond ik dat ik echt even 4 dagen alleen met mijn oudste op pad was. Hele andere gesprekken kwamen tot stand. Alles kon in alle rust bekeken worden want er waren geen kleintjes die het al wel weer gezien hadden. Zijn voorliefde voor geschiedenis maakten dat hij bij alles verhalen had die nieuw waren voor mij.Echt een van de hoogtepunten uit 2018. 

In februari ging het binnen een paar seconde even helemaal mis. River gleed vooruit uit op een betonnen, design trap en de punt kwam recht in haar hoofd terecht.

De omstanders, ik, de kinderen die bij mij waren, iedereen wist dit is foute boel.

Als een volslagen gek schreeuwde ik knoerthard "Bel 112, bel 112". Dat, dat al lang gebeurd was drong niet tot mij door. Ze moesten haar helpen en wel NU!

Dit meisje mocht mij niet ontglippen. Voor mijn gevoel duurde het heel lang maar achteraf realiseer ik mij dat de ambulance er verbazingwekkend snel was.

Het moment dat je hoort dat je met het ergste rekening moet houden, is het moment dat de grond onder je wegslaat en je tegelijkertijd een oerkracht over je krijgt. 

Wat is ze er goed uitgekomen. Nog iedere dag ben ik dankbaar voor hoe het is afgelopen, het had zo anders kunnen zijn.

 

Maandenlang ging het super qua gezondheid hier in huis. 

 

Helaas kwam daar verandering in en konden we niet anders dan concluderen dat Jeremiah in plaats van vooruit, achteruit ging.

En achteruitgang is een alarmbel, zeker met zijn voorgeschiedenis.

Ik loop inmiddels al een tijdje weer het ziekenhuis plat en het mooie nieuws is dat we nu zeker weten dat er geen tumoren in zijn hoofd zitten. Hij is er nog niet en we zullen het ziekenhuis vast nog vaak van binnen zien maar het engste scenario kunnen we achter ons laten in 2018.

 

Inmiddels loop ik zelf ook al weer 7 weken in het ziekenhuis.

Op een doodnormale ochtend werd ik wakker met een buik met de omvang van 20 weken zwangerschap. 

De huisarts verwees direct door naar de SEH. Iedereen vond het een raar verschijnsel maar tot op heden weet niemand exact waardoor het veroorzaakt wordt. Het maakt mij verschrikkelijk moe en geeft veel pijn op sommige momenten. Het niet weten wat het is, is misschien nog wel het vervelendste. Tot nu toe hebben de diverse medicijnen die ik heb gehad, enkel een averechts effect gehad. 

Die buik laat ik heel graag achter in 2018.

Ik zou mij geen ander leven dan dat als ondernemer kunnen voorstellen. Ondanks dat het een stuk handiger is om in loondienst te zijn, op momenten dat je ziek bent enz.

 

Het bedenken van nieuwe dingen, die uitwerken en doen waar je hart ligt vind ik al ruim 20 jaar fantastisch om te doen.

De eerste maanden van 2019 gaan er veel mooie en leuke, nieuwe dingen gebeuren op de opvang.

Dingen waar ik achter de schermen al lang aan werk.

 

Dankbaar ben ik voor het team medewerkers dat ik heb, zonder hen zou ik het niet kunnen verwezenlijken.

 

Ook voor het blog staan er in 2019 heel veel mooie en leuke dingen op de planning. Als ik terug kijk naar 2018 zie ik vooral een goede leerschool, welke kant wil ik op, hoe ga ik dat bereiken enz.

Ik ben dankbaar voor de mooie samenwerkingen en de fijne ontmoetingen die ik heb mogen hebben het afgelopen jaar.

Vol enthousiasme ga ik 2019 tegemoet.

Ondanks dat er minder leuke dingen gebeurt zijn, kan ik volmondig zeggen dat 2018 een prachtig jaar was.

 

Een jaar waarin ik heel veel geleerd heb.

Een jaar waarin ik veel gevoeld heb.

Een jaar waarin er veel gebeurd is.

Een jaar waaruit ik kan opmaken dat het uiteindelijk liefde, vriendschap en gezondheid zijn waar het in het leven om draait.

 

Uiteraard heb je geld nodig, is het fijn om een leuk huis te hebben, geniet ik van het reizen en kan ik lyrisch worden van een nieuw paar schoenen maar in the end zijn het zij die je een knuffel geven als je het zo nodig hebt, die vriendin die net op het juiste moment belt als het allemaal tegenzit, die kleine armpjes om je nek waarna ze zacht in je oor fluisteren "mama, ik houd van jou", dat kaartje dat je krijgt met daarop de tekst "je bent een supermoeder", en is het mijn ultieme geluksgevoel als iedereen met elkaar om de tafel zit.

 

2018 bedankt, we gaan er voor zorgen dat 2019 minstens zo fantastisch gaat worden.