Er is er een jarig!

Vandaag is het 20 jaar geleden dat jij ter wereld kwam, een heel klein mannetje met gitzwarte krulletjes.

 

20 jaar, geen kind meer maar een jongeman.

Toen ik 20 was, was ik moeder. 

Hoe anders is jouw leven. Je woont thuis en maakt nog geen aanstalten om daar verandering in aan te brengen.

 

Ook al mopper ik regelmatig dat je dit adres ziet als een hotel waar gratis een maaltijd klaar staat, de was gewassen wordt en je neerploft wanneer het jou uitkomt, ben ik stiekem heel erg blij dat je slaapkamer en dit huis nog steeds je vaste uitvalsbasis zijn.

 

Je vroeg me laatst of ik teleurgesteld was dat mijn kind autistisch bleek te zijn. Ik schrok van je vraag want hoop toch niet dat je ooit hebt gedacht of gevoeld dat ik liever een ander kind had gehad dan jij.

Ik had voor jou graag gehad dat je "net als de rest was" geweest. Het was dan allemaal zo veel makkelijker voor je geweest. Dingen die hadden je zo veel minder moeite gekost en misschien was je zelfs wel gelukkiger geweest maar ik zelf, had het niet anders gewild. Jij was de beste leerschool in het moederschap die er mogelijk was. 

Ik kon niet 'gewoon'  moeder zijn, ik moest iedere keer op zoek naar een manier, een methode zodat we elkaar wel begrepen. 

 

Dat begrijpen is soms nog best een dingetje want jij ziet de wereld zo anders als dat ik die zie. Soms staan onze ideeën lijnrecht tegenover elkaar. 

Je inleven in een ander als die verdriet heeft bijvoorbeeld, is iets wat jij totaal anders doet. Ik kan mij dan irriteren aan hoe je doet. Na 2 minuten kan jij het over totaal iets anders hebben en voor mijn gevoel doen alsof er niets aan de hand is. 

Je hebt mij uitgelegd hoe jij het ziet. Je zegt dat je het zielig vind voor die ander en daarmee is het voor jou klaar. Jij voelt het verdriet niet van die ander en kan dat ook niet wegnemen. "Dan kan je toch beter het over leuke dingen hebben?!".

 

Dat "gebrek" aan inlevingsvermogen maakt ook dat je de meeste pure persoonlijkheid bent die ik ken. Geen aangepast of gewenst gedrag, nee, jij bent wie je bent en hoe mooi is dat.

In deze tijd dat alles er perfect uit lijkt te moeten zien bij iedereen, door prachtige plaatjes op social media en mensen nog amper durven te zeggen dat het niet goed met ze gaat, geef jij altijd eerlijk en open antwoord.

Niet omdat dat je missie is maar simpelweg omdat er in jouw hoofd geen plek is voor een verborgen agenda.

Je bent wie je bent en je voelt wat je voelt, zo simpel is het bij jou en soms is dat confronterend maar over het algemeen is het eigenlijk heel veel.

 

Je zit sinds dit schooljaar op het HBO. Wie had dat ooit kunnen denken, toen ze zeiden dat er binnen het onderwijs geen ruimte was voor kinderen met een "beperking" zoals jij.

Ondanks alle tegenberichten heb ik altijd geweten dat je ver zou komen, puur door je wilskracht.

Aan je intelligentie lag het niet maar wat vond je de "regels van het schoolleven" moeilijk te doorgronden. Inmiddels ken je die feilloos.

 

Het afgelopen jaar had je als missie om je rijbewijs te halen. Nooit had ik kunnen bedenken dat dit voor mensen die gediagnosticeerd zijn, met aan autisme verwante stoornis, zo lastig zou zijn.

Niet omdat je het je niet eigen kon maken, nee dat was het probleem niet.

Je moest je niet alleen op de weg maar ook bij artsen bewijzen en daarnaast extra op de weg.

Het heeft even geduurd en je flink wat geld gekost maar het resultaat is er en dat is waar het om gaat.

Als een trotse grote broer kun je nu je broertjes en zusjes overal ophalen en wegbrengen. Iets wat trouwens ideaal is voor mij als moeder.

 

Lieve Djimon, al zijn we totaal verschillend en botsen we wel eens, weet ik hoeveel je van mij houd want ook daar is niemand zo open en oprecht in als dat jij dat bent. Ik hoop dat je weet dat ik minstens zoveel van jou houd.

Al zijn we totaal verschillend, zijn er toch dingen die we gemeen hebben.

Die schoenen waar je verliefd op was geworden (ja, dat hebben we absoluut gemeen) staan hier voor je klaar en vanavond eten we met elkaar sushi (check, nog iets wat we absoluut gemeen hebben).

Vergeet nooit hoe trots ik op je ben en blijf vooral zoals je bent!

 

Liefs,

Mama