De 10 meest gestelde vragen aan een groot gezin

Ik hoef zelden tot nooit oppas te regelen aangezien mijn kinderen bijna altijd bij mij zijn en ik zelden s'avonds alleen van huis ben maar dat wordt er uiteraard niet bedoeld met deze opmerking.

Het is mijn keuze geweest om zes kinderen te hebben, niet die van mijn kinderen. Ik vind het dan ook niet meer dan normaal dat ik hun niet "lastig val" met oppassen op de kleintjes. De oudste twee hebben gewoon hun eigen leven en moeten wat mij betreft gewoon heerlijk genieten van hun jeugd.

Soms zijn ze wel even die paar extra ogen die zo handig kunnen zijn, zeker met die stuiterballen van mij. Daar ben ik ze erg dankbaar voor maar verplicht oppassen, daar doen we niet aan.

Het hebben van een groot gezin is niet iets waar ik mijn hele leven al over gedroomd heb. Ik wist wel zeker dat ik ooit moeder wilde worden.

Dat ooit kwam al heel snel, op mijn 20-ste beviel ik van mijn eerste. Daarna was zwanger worden een probleem en het blijven was het volgende obstakel.

Dat mijn gezin uiteindelijk uit zes kinderen bestaat is een enorme rijkdom maar niet iets, wat ik ooit had kunnen bedenken. Het is zo gelopen.

Adoptie is iets waar je heel bewust voor kiest. Een lange weg vol obstakels, die uiteindelijk beloond word met datgene wat je hart laat overstromen van liefde. Toch was het niet zo dat ik na River nog een procedure wilde starten. Ik dacht dat mijn gezin compleet was. Hoe fout zat ik! 

Hoe dat dan zo gelopen is, lees je binnenkort op mijn blog.

Hoe raar deze opmerking je wellicht in de oren klinkt, dit is echt de meest gemaakte opmerking. 

Nee, ik moest dit van niemand of niets.

Deze opmerking geeft mij het gevoel, dat het eigenlijk onmogelijk is dat iemand vrijwillig kan kiezen voor het hebben van een groot gezin.

Het mag ook duidelijk zijn als je mijn gezin ziet dat het niet te maken heeft gehad met een verbod of geen geloof hebben in voorbehoedsmiddelen van mijn kant.

Dus bij deze, het hebben van een groot gezin is geheel mijn eigen keuze.

Tijd voor mezelf is inderdaad beperkt maar dat heeft net zoveel met werk, als het hebben van een groot gezin te maken.

Ik ben inmiddels in de jaren een meester geworden in het plannen dus daar haal ik enorm veel tijdswinst uit. In de sportschool zie je mij niet. Het lukt mij niet om daar tijd voor vrij te maken, de tijd die ik dan vrij heb ga ik liever gezellig uit eten, lees een goed boek of ga uitgebreid in bad.

Het is een keuze die ik maak en die ik goed praat door mij voor te houden dat ik voldoende lichaamsbeweging krijg door achter de jongste aan te moeten rennen, de troep (en die kunnen ze maken als de beste) achter hun aan op te ruimen en trainen met gewichten is echt niet meer nodig als je de weekboodschappen moet sjouwen voor een groot gezin.

Ja, dat klopt.

Als je kijkt wat er hier in een week door heen gaat dan is dat ook wel nodig.

Het is niet zo dat ik, ik weet niet hoeveel supermarkten afrijd maar ik maak aan de hand van de aanbiedingen een weekmenu voor die week.

Als we iets gaan bezoeken dan speur ik internet af waar ik het voordeligst de entreebewijzen kan aanschaffen. Goedkope vliegtickets en verblijven vinden is een echte sport geworden.

Toch denk ik niet dat ik dit niet, niet had gedaan als ik twee kinderen had gehad. Teveel uitgeven, want dat is het eigenlijk, vind ik gewoon zonde en jammer. 

Ik denk dat daar zeker een kern van waarheid in zit, al voel ik dat niet altijd zo als ik s'nachts meerdere keren wakker word of de strijd aan ga met de eeuwige berg wasgoed.

Het is in ieder geval zo dat ik bij blijf maar dat heeft meer met het enorme leeftijdsverschil te maken van de kinderen. De een heeft flip de beer te logeren, de ander zijn vriendin waar hij al ruim anderhalf jaar mee samen is.

Het ene moment gaat het over Paw Patrol, het andere moment over afrijden.

Ik heb niet bewust gekozen voor een groot leeftijdsverschil en de jongste twee zitten zelfs zo dicht op elkaar dat ze in dezelfde klas zitten maar ik vind het hebben van een groot leeftijdsverschil binnen een gezin echt negen van de tien keer een voordeel.

Nou ik werk wel. Zelfs meer dan fulltime.

Naast moeder zijn vind ik het ook heel erg leuk om te werken. Daarnaast is het uiteraard ook zo dat zes kinderen laten opgroeien ook geld kost en dat dus verdient moet worden.  

Het voordeel van ondernemer zijn is wel dat ik ook s'morgens heel vroeg kan werken en s'avonds kan werken als de kinderen slapen. 

Nee, die heb ik niet en niet omdat mijn kinderen geen troep maken want daarin hebben ze echt een master degree. Ze kunnen binnen vijf minuten een opgeruimde woonkamer verbouwen tot een tentenkamp waarin je struikelt over de lego, je, je afvraagt wat al die witte snippers zijn (blijkt papieren patat, na navraag) en je met je hoofd vast komt te zitten tussen de verkleedkleding die ze op een zeer ingenieus bedachte waslijn te drogen hebben gehangen (ja, het is echt nat, maar niet met sop hoor mam, we hebben het enkel onder de kraan gehouden).

Nee, de simpele reden dat ik geen huishoudster heb is het feit dat ik dan voor haar komst aan alles tot in de puntjes ga opruimen, want wat moet ze anders wel niet denken. Dom en het slaat nergens op maar uit ervaring weet ik dat ik dit doe, dus voor mij geen huishoudster.