Gisteren is ze zes geworden.
Ondanks dat ze niets heeft met cadeautjes enz., keek ze al weken uit naar haar verjaardag.
Op deze dag denk ik nog meer dan anders aan haar buikmama en herbeleef ik het moment dat het telefoontje kwam dat er een klein, dapper meisje was geboren waarvan ik moeder mocht worden.
De dagen voor dat telefoontje waren verdrietige dagen. We hadden net een failed adoption gehad (een adoptie die kort samengevat niet door gaat. In dit geval omdat de biologische oma besloot toch voor het jongetje te gaan zorgen).
Hoe zeer je het, het kindje ook gunt dat het in zijn thuisland kan opgroeien, je hebt wel naar zijn komst uitgekeken. Die mix van emoties maakt je verdrietig.
Ik schaamde mij ook enigszins voor mijn verdriet want ik moest toch eigenlijk blij zijn, dat zijn oma, voor hem zorg wilden gaan dragen.
Het was nog geen tien dagen later dat de telefoon ging. Ik was alleen thuis.
Aangezien het een Amerikaans nummer was, dacht ik dat het iemand was die wilden vragen hoe het ging. Niets in mij was dan ook voorbereid op het gesprek dat volgde.
Er bleek een klein meisje geboren te zijn, haar moeder had ons boek al enkele jaren geleden gezien en vroeg of wij nog beschikbaar waren.
Het jongetje waar ze destijds zwanger van was, droeg de naam Jackson. Dezelfde naam als het jongetje droeg van de failed adoption. Het was haar vijfde kind, dit meisje zou mijn vijfde kind worden en zo ging het maar door met opmerkelijke overeenkomsten.
Er kwam een heel achtergrond verhaal en er werd verteld over de gezondheid van dat kleine meisje, dat binnen een paar minuten van een klein meisje, veranderd was in mijn dochter!
Uiteraard zei ik ja, op de vraag of ik haar moeder zou willen worden.
Na de afreistoestemming vlogen we direct naar haar toe.
Wat was ze klein!
Vanaf dag één was duidelijk, dit was een dame met karakter. Een die haar eigen weg bepaald.
Dat is zo gebleven tot op de dag van vandaag.
Ik ken niemand die zo oprecht is in haar mening. Ze neemt geen blad voor de mond en zal je altijd zeggen hoe ze over iets denkt. Een enorme doorzetter die recht op haar doel afgaat. Het maakt haar niet uit, wie of wat, ze onderweg tegen komt, ze zal doorgaan.
Mijn meisje met haar unieke gedachtes en uitspraken.
Mijn meisje die mij soms met mijn handen in het haar kan laten zitten want wat zij kan uithalen, haalden de eerste 4 van mij nog niet gezamenlijk uit.
Die stalen blik van haar als ze iets niet wil zeggen. Niets of niemand die haar dan aan het praten krijgt.
Mijn meisje die ik enkele weken geleden, zo maar had kunnen verliezen maar die gelukkig een engeltje op haar schouder had.
Uit het niets bleek je te kunnen lezen, niet omdat je school zo leuk vind, integendeel je had het plan opgevat dat als je alles snel leerde je binnen 3 jaar wel van school af zou kunnen gaan.
Mijn meisje die met een hand in haar zij, mij haarfijn kan uitleggen dat school best goed is om wat dingen te leren maar dat je denkt dat je veel meer gewoon kan leren door te leven.
Jij hebt mij zo ontzettend veel geleerd!
Blijf voor altijd zoals je bent, lieve, dappere, eigenwijze, unieke kanjer van mij want zoals jij is er maar één.
Wat ben ik blij, dat ik van die ene de mama mag zijn!
Reactie schrijven
Lodi (vrijdag, 23 maart 2018 13:07)
wat prachtig en ontroerend geschreven, wat een periode hebben jullie toen door moeten maken zeg!En wat een geluk stralen de foto's uit.
https://lodiblogt.nl
Bianca Schrijft (vrijdag, 23 maart 2018 13:53)
Wat een bijzonder verhaal om te lezen! De foto’s spreken als boekdelen. Wat een liefde spat daar vanaf.
Jessica J. • www.jessicajay.eu (vrijdag, 23 maart 2018 14:11)
Wat een slim meisje! Zo'n bijzonder verhaal. :-)
Quirina (vrijdag, 23 maart 2018 14:34)
Mooi verhaal en wat een slim meisje die het nog ver gaat schoppen in deze wereld als ik dit zo lees
Merel (vrijdag, 23 maart 2018 16:55)
Prachtig geschreven! Ik kreeg er kippenvel van, zo mooi en liefdevol naar je kleine grote meisje toe. Die komt er wel!
felice veenman (vrijdag, 23 maart 2018 16:58)
Nou wat een prachtig liefdevol verhaal !! En wat een leuke dochter heb je
Lotte (vrijdag, 23 maart 2018 17:47)
Wat een mooi verhaal. Het proces om te adopteren lijkt me zo zwaar. Vind het ook mooi dat je foto's hun eigen liefdevolle verhaal vertellen.
Emma (vrijdag, 23 maart 2018 17:59)
Wat mooi geschreven! Adoptie is altijd zo'n enorm process!!
karin (vrijdag, 23 maart 2018 20:31)
wat mooi geschreven en wat een heerlijk karakter heeft je dochter. Zo zeker van wat ze wil, zo sterk, die redt het wel!
Mariëlle (vrijdag, 23 maart 2018 22:16)
Mooi geschreven echt vanuit je hart. En ik kan zeker begrijpen hoe blij en dankbaar je met haar bent <3
olivette marjolein (vrijdag, 23 maart 2018 22:44)
Prachtig, ik zou er ook zo voor tekenen. Prachtig verhaal! hele mooie, liefdevolle foto's ook!
Nicole Orriëns (zaterdag, 24 maart 2018 07:13)
Wat een mooi verhaal zeg! Ik vind het heel bijzonder om te lezen.
nicole orriens (zaterdag, 24 maart 2018 07:15)
Ik vind het ook mooi dat je veel van je kind hebt geleerd. En haar houding t.a.v. school vind ik heel bijzonder : )
Judith (zaterdag, 24 maart 2018 09:20)
Oh wat bijzonder, daar teken je toch voor
MC Kleuver (zaterdag, 24 maart 2018 13:29)
Een stuk die je waarschijnlijk niet snel gaat vergeten. Zo te lezen ben je heel trots en laat dat zo blijven.
Tamara (zaterdag, 24 maart 2018 13:46)
wat een prachtig verhaal en prachtige foto's er ook bij.
Dhini (zaterdag, 24 maart 2018 13:58)
Wat mooi en een bijzonder verhaal. Prachtig en liefdevolle foto`s
http://dhini.nl
Amelie (zaterdag, 24 maart 2018 15:28)
Wat een prachtig verhaal! Wat mooi dat het meisje in jouw gezin terecht kon en nog altijd kan. Wat fijn dat jullie samen met z'n 7 zo een mooi gezin hebben!
frederique (zaterdag, 24 maart 2018 20:36)
Wat een mooie foto's en een lieve tekst. En een dagje laat maar: Hiep Hiep Hoera!
Gabrielle (zondag, 25 maart 2018 09:43)
Wat mooi geschreven zeg! Een beetje te laat maar: gefeliciteerd ;)
Eva (zondag, 25 maart 2018 12:05)
Wauw, een artikel vol trots! Wat leuk om terug te blikken naar toen het allemaal net begon :)
Beebs and Moms (maandag, 26 maart 2018 09:24)
Wat heeft jullie meisje een fijne plek gekregen bij jullie! Gefeliciteerd met haar verjaardag.
Rory (maandag, 26 maart 2018 17:10)
Prachtig! Ik krijg gewoon tranen in mijn ogen. Niet alleen door wat je schrijft, maar ook van de foto's. Heel mooi en dierbaar.
Maaike (dinsdag, 27 maart 2018 15:15)
Wat een mooi verhaal. Ik vind het ontroerend om te lezen hoe je meteen mama bent van zo'n meisje. En met al die overeenkomsten moest dit wel zo zijn denk ik.
Fleur (woensdag, 28 maart 2018 11:56)
Gefeliciteerd! Wat een mooi verhaal en een wat fijn dat je haar mama mag zijn
olivette marjolein (vrijdag, 30 maart 2018 10:22)
Heerlijk om te lezen en zwijmel erbij weg. Wat een rijkdom! Wat zul je een gelukkig mens zijn :-D