River moet nog steeds erg rustig aan doen en dat is niet iets wat echt bij haar past.
Ik heb samen met haar afgesproken dat we haar verjaardagsfeestje uitstellen. Om iedereen daar van op de hoogte te brengen zitten we samen aan tafel om uitnodigingen te maken.
Met pen en papier voor zich, zit ze voor zich uit te staren.
Als ik vraag wat ze aan het doen is, zegt ze "ik moet toch eerst bedenken hoeveel mensen ik wil, anders ben ik kaarten aan het maken die ik helemaal niet nodig heb".
Al snel komen de eerste namen op het lijstje dan zucht ze een paar keer diep en vraagt mij of ik het adres van een piloot heb.
Ik kijk haar niet begrijpend aan en dan steekt ze van wal.
"Ik heb dat adres echt nodig hoor mama, want dan kan ik hem uitnodigen en als hij dan vraagt of hij ook een cadeautje voor mij mee moet nemen, dan kan ik zeggen: Nee, maar wil je iemand ophalen voor mijn feestje".
Het kwartje begint te vallen bij mij.
Ze eet wat van haar druiven en gaat verder "Ik hoef geen cadeautjes maar ik zou zo graag pannenkoeken eten met buikmama op mijn verjaardag"
Mijn hart breekt, zo'n kleine, simpele wens die niet te realiseren is.
"Kan je even op Google kijken of je een adres kan vinden?"
Ik leg haar uit dat het niet kan en dat een piloot, niet zo maar iemand kan ophalen.
River is niet voor een gat te vangen. "Ik vraag wel of Zinsy voor mij wil zoeken en anders geef ik gewoon een paar uitnodigingen met piloot erop mee aan de postbode. Hij weet wel waar ze wonen!"
Ik zit toch wel even met mijn handen in het haar. Ik wil haar, haar dromen niet ontnemen en wil ook absoluut niet haar vastberadenheid neersabelen maar wil ook niet dat haar verjaardag op een desillusie uitloopt.
Dat dingen zich soms sneller oplossen dan je kunt bedenken, blijkt als Joshua met de oplossing komt.
Hij slaat zijn arm om haar heen en zegt "Ik weet wel wat je voelt maar nu kan dat even niet. Als ik groot ben wordt ik piloot en haal ik haar op voor je. Wat je nu kunt doen is, als wij een pannenkoek eten vragen of je Amerikaanse broers ook een pannenkoek thuis willen eten en dan samen Skypen, dan is het net alsof je echt samen bent".
Ze straalt, haar probleem is opgelost en ik, ik slik een paar tranen weg en begin aan het avondeten.
Reactie schrijven
Marion (woensdag, 21 maart 2018 16:24)
Haartverscheurend. Pannenkoeken eten met buikmama.
Mariëlle (donderdag, 22 maart 2018 08:43)
Haha wat mooi omschreven. Ik wilde toen ik klein was later een inrichter worden. Zo noemde ik mezelf. Eigenlijk bedoelde ik binnen huis architect.
Tamara (donderdag, 22 maart 2018 08:48)
Wat een mooie oplossing om via skype beide pannenkoeken te eten
Jessica J. • www.jessicajay.eu (donderdag, 22 maart 2018 09:07)
Ik geloof best dat je je tranen moest wegslikken. Hartverscheurend, dit.
Fleur (donderdag, 22 maart 2018 10:42)
Wat aandoenlijk en mooie verjaardagswens! Gelukkig ook een mooi oplossing gevonden
nicole orriens (donderdag, 22 maart 2018 11:09)
Ik heb het een paar gelezen maar ik snap het niet helemaal. Waarom wilde ze nou precies een piloot uitnodigen?
kiki hasselton (donderdag, 22 maart 2018 11:15)
ach gossie, wat hartverscheurend inderdaad. Vroeger wilde ik "iets met dieren" doen. Dat is het niet geworden ;-)
Eva (donderdag, 22 maart 2018 15:59)
Kinderen zijn soms té creatief in het bedenken van oplossingen ;) Vroeger had ik dat ook altijd, ik wilde bijvoorbeeld van alles knutselen (op een te moeilijke manier) en ik vond dan de oplossing die m'n vader had altijd helemaal geweldig :)
MC Kleuver (donderdag, 22 maart 2018 16:53)
Prachtig om te lezen dat het goed is gekomen. Ik denk echter wel dat het wachten is totdat ze het weer vraagt :)
Hippiemeisje (donderdag, 22 maart 2018 18:30)
wauw, ik vind dit prachtig om te lezen
Nadenkend ook
zelf met ene kinderwens, hier dan eiceldonatie, geen adoptie, wel een buikmama, maar een ander eitje...
Ik vind het soms zo moeilijk om in te schatten wat dat allemaal gaat geven
Hippiemeisje (donderdag, 22 maart 2018 19:02)
Ik blijf hem waardevol vinden. Ik heb maar gedeeld, zo prachtig!
mieke | mieksmind (vrijdag, 23 maart 2018 11:19)
Ik snap hem ook niet 1,2,3; wie is buikmama en woont zij dan ergens anders?
Come on let's do this (vrijdag, 23 maart 2018 11:27)
@mieksmind en @nicole orriens Mijn drie jongste kinderen zijn geadopteerd. Zij zijn alle drie geboren in Florida. Alle drie hebben ze nog contact met hun biologische moeder , die we buikmama noemen.
Esther (zaterdag, 24 maart 2018 22:38)
Ah wat enorm lief zeg maar ook lastig lijkt mij. Nu heeft ze de leeftijd om vragen te stellen, mooi verwoord zo naar haar :-)
Kaylee (zondag, 25 maart 2018 15:08)
Wat aandoenlijk dit zeg....... Mooi om te lezen.